Μικρός αμιγής ελληνικός οικισμός της επαρχίας Λεμεσού, στα δυτικά του χωριού Σωτήρα, στα διοικητικά όρια του οποίου περιλαμβάνεται.
Είναι κτισμένος σε λοφώδη περιοχή, σε μέσο υψόμετρο 280 μέτρων. Από γεωλογικής απόψεως, είναι τοποθετημένος πάνω στις αποθέσεις του σχηματισμού Πάχνας (εναλλασσόμενες στρώσεις κρητίδων, μαργών και ψαμμιτών), πάνω στις οποίες αναπτύχθηκαν ασβεστούχα εδάφη.
Η Στερακόβου δέχεται μια μέση ετήσια βροχόπτωση περί τα 475 χιλιοστόμετρα. Στην περιοχή της καλλιεργούνται κυρίως τα σιτηρά και οι χαρουπιές.
Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία οι πλήρεις απογραφές πληθυσμού έχουν ως ακολούθως:
Χρονολογία | Κάτοικοι |
---|---|
1901 | 3 |
1911 | 14 |
1921 | 14 |
1931 | 29 |
1946 | - (εγκαταλειμμένος οικισμός) |
1960 | - (εγκαταλειμμένος οικισμός) |
1973 | - (εγκαταλειμμένος οικισμός) |
1976 | 12 |
Από το 1982 και εξής οι κάτοικοι της Στερακόβου περιλαμβάνονται στον πληθυσμό του γειτονικού χωριού Σωτήρα.
Η Στερακόβου προσεγγίζεται με χωματόδρομο που ενώνεται νοτιότερα με τον κύριο δρόμο Λεμεσού - Πάφου.
Ο οικισμός δεν αναφέρεται σε μεσαιωνικές πηγές και φαίνεται ότι είναι μεταγενέστερος, που δημιουργήθηκε από αγρότες οι οποίοι κατοικούσαν εκεί εποχιακά, κι από βοσκούς. Σε παλαιότερες εποχές είχαν αρκετά κτήματα στην περιοχή ιδίως οι κάτοικοι του χωριού Βουνί της επαρχίας Λεμεσού.
Ωστόσο κάπου κοντά θα πρέπει να βρισκόταν μεσαιωνικός οικισμός που είναι σημειωμένος σε παλαιούς χάρτες με την ονομασία Cata.
Η ονομασία Στερακόβου προήλθε μάλλον από την αρχική Στερακόβουνος (ή Στερακόβουνον), δηλαδή βουνό της στερατζ'ιάς, του γνωστού θαμνοειδούς δέντρου στύρακος (Styrax officinalis). Απαντώνται και άλλα σχετικά τοπωνύμια στην Κύπρο, όπως λ.χ. Στερακόκρεμμος.