Η λέξη αεροδρόμιο χρησιμοποιείται ως συνώνυμη της λέξης αερολιμένας, αν και έχει στενότερη έννοια και ταιριάζει περισσότερο για στρατιωτικές εγκαταστάσεις που εξυπηρετούν στρατιωτικούς σκοπούς, όχι όμως αναγκαστικά και για διακίνηση επιβατών ή/ και φορτίου. Σύμφωνα με τον ορισμό που έδωσε ο Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO), αεροδρόμιο είναι μια επιφάνεια στη ξηρά ή στη θάλασσα ή λίμνη που περιλαμβάνει κτίρια, εγκαταστάσεις και εξοπλισμό, και χρησιμοποιείται για προσγειώσεις, απογειώσεις και κίνηση αεροσκαφών. Σκοπός του αεροδρομίου είναι η εξυπηρέτηση των αεροπορικών μεταφορών ατόμων και εμπορευμάτων. Τα πιο βασικά στοιχεία που είναι απαραίτητα για τη λειτουργία ενός αεροδρομίου είναι: Ο διάδρομος ή οι διάδρομοι προσγείωσης - απογείωσης, οι τροχοδρόμοι, οι χώροι ή δάπεδα στάθμευσης αεροσκαφών, οι κτιριακές εγκαταστάσεις του αεροσταθμού, ο πύργος ελέγχου κι ο ελεύθερος εναέριος χώρος. Επίσης διάφορες βοηθητικές εγκαταστάσεις, καθώς κι υπηρεσίες ασφάλειας και διάσωσης.
Στην Κύπρο υπάρχουν τρία διεθνή πολιτικά αεροδρόμια (Λευκωσίας -Λάρνακας - Πάφου), δυο στρατιωτικά αεροδρόμια (Ακρωτηρίου - Επισκοπής) και ένα που λειτουργεί παράνομα (Τύμπου).
Το πρώτο αεροδρόμιο της Κύπρου ήταν ιδιωτικό. Κατασκευάστηκε το 1930 στην περιοχή «Καθαρής» της Λάρνακας, πίσω από τα διυλιστήρια, σε χωράφια της εταιρείας Α.Λ. Μαντοβάνη. Η εταιρεία στην προσπάθειά της να προσελκύσει ξένους, κατασκεύασε το πρώτο αυτό αεροδρόμιο, από το οποίο δυστυχώς δεν έχουμε φωτογραφίες.
Ο Ανδρέας Ευρυβιάδης στο βιβλίο του «Όσα φέρνει η μνήμη. Εύθυμες ιστορίες της παλιάς Λάρνακος και άλλες αναμνήσεις» περιγράφει το γεγονός της κατασκευής του αεροδρομίου:»Περί τέλη του Μαρτίου 1930 η Λάρνακα έβλεπε με έκπληξη μια ασυνήθιστη δραστηριότητα στην περιοχή Καθαρής εκεί που βρίσκονται σήμερα τα διυλιστήρια. Εργάτες καθάριζαν μιαν έκταση γης από τις πέτρες και τα αγριόχορτα, ενώ οδοστρωτήρες συρόμενοι από βόδια ισοπέδωναν τις ανωμαλίες του εδάφους. Άλλοι εργάτες εναπόθεταν χαβάρα πάνω στα καθαρισθέντα τμήματα του χωραφιού τα οποία και πάλιν ισοπέδωναν με τους οδοστρωτήρες. Σε μερικές μέρες κάτι που φαινόταν σαν ένας μακρύς στενός δρόμος είχε διαμορφωθεί στο έρημο εκείνο σημείο της περιοχής έξω από τη Λάρνακα».
Μετά από έξι χρόνια, το 1936, κατασκευάστηκε το πρώτο «κρατικό» αεροδρόμιο του νησιού, από τους Βρετανούς αποικιοκράτες. Για την προσπέλαση προς το αεροδρόμιο, οι αποικιακές αρχές ανάγκασαν τον Δήμο Λάρνακας να δανειστεί ένα μεγάλο πόσο για την εποχή της τάξης των 10.000 λιρών, για την κατασκευή δρόμου. Ο δρόμος περνούσε από την Τ/κ συνοικία της Σκάλας. Δήμαρχος τότε ήταν ο Γεώργιος Αραδιππιώτης (1932-1943). Για την ανέγερση του είχε επιλεγεί η περιοχή κοντά στην Αλυκή της Λάρνακας (εκεί όπου λειτούργησε το αεροδρόμιο μεταξύ 1974-2009). Ήταν μια στοιχειώδης κατασκευή που χρησιμοποιήθηκε βασικά από την αιγυπτιακή αεροπορική εταιρεία Misr Airwork, η οποία προγραμμάτισε εβδομαδιαίες πτήσεις από και προς το Κάιρο και Βηρυτό με μικρά δεκαεξαθέσια τετρακινητήρια αεροσκάφη του τύπου De Havilland DH-86. Ήταν η πρώτη φορά που με τις πτήσεις αυτές η Κύπρος είχε συνδεθεί αεροπορικώς με το εξωτερικό.
Το αεροδρόμιο της Λάρνακας λειτούργησε για λίγα χρόνια. Τα δρομολόγια της αιγυπτιακής εταιρείας μετατέθηκαν από τη Λάρνακα στη Λευκωσία, όπου ως χώρος προσγείωσης - απογείωσης χρησιμοποιήθηκε η περιοχή κοντά στο χωριό Γερόλακκος, 8 χμ. δυτικά της πρωτεύουσας. Ο ίδιος χώρος χρησιμοποιήθηκε από τη Βρεττανική Βασιλική Αεροπορία (RAF) κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου και τελικά η αποικιακή κυβέρνηση κατασκεύασε εκεί το διεθνές αεροδρόμιο της Λευκωσίας. Ο χώρος του αεροδρομίου της Αλυκής λειτούργησε ως αποθηκευτικός χώρος έως το 1960.