Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Εγκαταλειμμένο σήμερα αμιγές τουρκοκυπριακό χωριό της επαρχίας Λάρνακας, περί τα 14 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της πόλης της Λάρνακας. Γειτονεύει με μερικά άλλα αμιγή τουρκοκυπριακά χωριά, όπως το Κιβισίλι και η Απλάντα.

Οι Σοφτάδες είναι κτισμένοι στην παράκτια πεδιάδα της Λάρνακας, σε μέσο υψόμετρο 20 μέτρων και σ' απόσταση 5 περίπου χιλιομέτρων από τη θάλασσα. Κατά μήκος των ανατολικών συνόρων του χωριού ρέει ο ποταμός Τρέμιθος.

Από γεωλογικής απόψεως, στη διοικητική έκταση του χωριού κυριαρχούν οι πρόσφατες αλλουβιακές αποθέσεις της Ολόκαινης γεωλογικής περιόδου. Πάνω στα πετρώματα αυτά αναπτύχθηκαν εδάφη τέρρα ρόζα και ξερορεντζίνες.

Οι Σοφτάδες δέχονται μια μέση ετήσια βροχόπτωση περί τα 360 χιλιοστόμετρα. Στο χωριό, προτού εγκαταλειφθεί από τους Τουρκοκυπρίους κατοίκους του, καλλιεργούνταν τα σιτηρά, τα νομευτικά φυτά και διάφορα είδη λαχανικών.

Οι Σοφτάδες περιλήφθηκαν στο μεγάλο αρδευτικό έργο του Νότιου Αγωγού, στα πλαίσια της δεύτερης φάσης του, με την άρδευση έκτασης γης, 230 περίπου εκταρίων. Στην έκταση αυτή προωθήθηκε επίσης η εφαρμογή σχεδίου αναδασμού.

Από συγκοινωνιακής απόψεως, οι Σοφτάδες συνδέονται στα βορειοανατολικά με το χωριό Κίτι (περί τα 3 χμ.) και μέσω του με την πόλη της Λάρνακας. Συνδέονται επίσης στα νοτιοδυτικά με το χωριό Μαζωτός (περί τα 7 χμ.).

Το χωριό γνώρισε πληθυσμιακές αυξομειώσεις. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία οι πλήρεις απογραφές πληθυσμού έχουν ως ακολούθως:

Μετά την τουρκική εισβολή του 1974 οι Τουρκοκύπριοι κάτοικοι των Σοφτάδων εξαναγκάστηκαν από την ηγεσία τους να εγκαταλείψουν το χωριό τους και να μεταφερθούν, μαζί με όλους τους άλλους Τουρκοκυπρίους των ελεύθερων περιοχών, για εγκατάσταση στις κατεχόμενες περιοχές. Η μεταφορά τους έγινε το 1975. Το χωριό εξακολουθεί να είναι και σήμερα εγκαταλειμμένο.

Το χωριό δεν αναφέρεται σε μεσαιωνικές πηγές και μάλλον ιδρύθηκε κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Δεν φαίνεται να υπήρξε ποτέ σημαντικός κι αξιόλογος οικισμός۠ αντίθετα, ήταν πάντοτε μικρό χωριό κατοικούμενο από βοσκούς και γεωργούς. Οι περισσότεροι από τους Τουρκοκυπρίους κατοίκους του εγκαταστάθηκαν, όταν μεταφέρθηκαν στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, στο χωριό  Έξω Μετόχι.