Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Παραδοσιακό κυπριακό γλύκισμα από μουσταλευριά και καρύδια ή αμύγδαλα. Είναι από τα πιο γνωστά και περισσότερο δημοφιλή παρασκευάσματα στα αμπελοχώρια της οροσειράς του Τροόδους.

Παρασκευή:

Ο σιουσιούκκος παρασκευάζεται ως εξής:

Κούννες (ψίχες) αμυγδάλων τοποθετούνται σε νερό για να φουσκώσουν. Ύστερα ξεφλουδίζονται και, με τη βοήθεια βελονιού, περνώνται η μια πίσω από την άλλη σε μακριές κλωστές (μήκους περί το ένα μέτρο). Οι κλωστές αυτές με τις κούννες (που λέγονται κουλλούρκα), εμβαπτίζονται στη συνέχεια στον ππαλουζέ (μουσταλευριά), οπότε καλύπτονται από το παχύρρευστο αυτό παρασκεύασμα. Στη συνέχεια εμβαπτίζονται και δεύτερη φορά, όταν δε στεγνώσουν κάπως και τρίτη, και στη συνέχεια και άλλες φορές, ώστε με τις αλλεπάλληλες επικαλύψεις να σχηματιστεί το επιθυμητό πάχος. Για να διευκολύνεται η εμβάπτισή τους στη μουσταλευριά, και το κρέμασμά τους, οι κλωστές αυτές δένονται σε κλαδιά που σχηματίζουν διχάλες. Αφήνονται στη συνέχεια κρεμασμένες στον ήλιο για να στεγνώσουν, κι ο σιουσιούκκος είναι έτοιμος.

Όταν ξηραθεί αρκετά, κόβεται σε μικρότερα κομμάτια. Μπορεί να διατηρηθεί για πολύν καιρό. Ο σιουσιούκκος κατασκευάζεται και σήμερα σε πολλά χωριά. Συνηθέστερος είναι εκείνος με αμύγδαλα, ενώ σπανιότερα αντί αμυγδάλων χρησιμοποιούνται καρποί καρυδιών. Κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα του 1955-1959 δημιουργήθηκαν αρκετές φορές ιλαροτραγικές σκηνές, γιατί οι Βρετανοί στρατιώτες, που δεν γνώριζαν τον σουτζ'ούκκο, νόμιζαν ότι επρόκειτο για ράβδους από δυναμίτη!

Για το πώς παρασκευάζεται η μουσταλευριά στην οποία εμβαπτίζεται ο σουσιούκκος, βλέπε λήμμα: γρούτα

Πηγή

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια