Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Αμιγές ελληνικό χωριό της επαρχίας Πάφου, περί τα 15 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Πόλης Χρυσοχούς. Από την πόλη της Πάφου, που βρίσκεται στα νοτιοδυτικά του, απέχει περί τα 30 χιλιόμετρα.

Η Σίμου είναι κτισμένη σε μέσο υψόμετρο 410 μέτρων. Το υψόμετρο στην περιοχή της κυμαίνεται μεταξύ 200 και 490 μέτρων, το δε τοπίο είναι διαμελισμένο από τους μικρούς παραπόταμους του Σταυρού της Ψώκας ή ποταμού της Χρυσοχούς που ρέουν κατά τους χειμερινούς κυρίως μήνες.

Από γεωλογικής απόψεως, στη διοικητική έκταση του χωριού κυριαρχούν οι αποθέσεις του σχηματισμού Λευκωσίας (ασβεστολιθικοί ψαμμίτες, κροκάλες και ψαμμιτικές μάργες), οι αποθέσεις του σχηματισμού Αθαλάσσας (ασβεστολιθικοί ψαμμίτες και άμμοι), οι γύψοι του σχηματισμού Μονής, οι αποθέσεις του σχηματισμού Κανναβιού (μπεντονίτες και ψαμμίτες), και οι αποθέσεις του σχηματισμού Λευκάρων (κρητίδες, μάργες και κερατόλιθοι). Πάνω στα πετρώματα αυτά αναπτύχθηκαν ξερορεντζίνες και εδάφη του σχηματισμού των Μαμωνιών.

Η Σίμου δέχεται μια μέση ετήσια βροχόπτωση περί τα 620 χιλιοστόμετρα. Στην περιοχή της καλλιεργούνται τα αμπέλια οινοποιησίμων ποικιλιών, τα όσπρια, τα σιτηρά, τα νομευτικά φυτά, τα εσπεριδοειδή (πορτοκαλιές, λεμονιές, μανταρινιές και κιτρομηλιές), οι αμυγδαλιές, οι ελιές, καθώς και λίγες πατάτες, μηλιές και αχλαδιές.

Από συγκοινωνιακής απόψεως, η Σίμου συνδέεται στα βόρεια με το χωριό Φιλούσα (περί τα 5 χμ.), στα βορειοδυτικά με το χωριό Λουκρούνου (περί τα 5 χμ.), και στα νοτιοανατολικά με τα χωριά Δρύμου (περί τα 3 χμ.) και Λάσα (περί τα 3,5 χμ.).

Το χωριό γνώρισε πληθυσμιακές αυξομειώσεις. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι πλήρεις απογραφές πληθυσμού έχουν ως ακολούθως:

Περί τα 2 χμ. βορειοανατολικά του χωριού και μέσα στα διοικητικά του όρια βρίσκεται το γνωστό γεφύρι του Σκάρφου κτισμένο πάνω στον ομώνυμο ποταμό.

Το χωριό υφίστατο κατά τα χρόνια της Φραγκοκρατίας με την ίδια ακριβώς ονομασία. Ωστόσο σε παλαιούς χάρτες αναγράφεται όχι ως Simu αλλά ως Sima. Σύμφωνα προς τον ντε Μας Λατρί κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας το χωριό ήταν ιδιωτικό φέουδο της οικογένειας Zappe.  Γόνος της οικογένειας αυτής, η Helene Zappe, το έδωσε ως προίκα της στον Charles de Lusignan όταν τον παντρεύτηκε. Ο ίδιος αυτός ευγενής, της βασιλικής οικογένειας των Λουζινιανών, ήταν ιδιοκτήτης κι άλλων σημαντικών χωριών όπως η Λάπηθος και το Κίτι.

Ο ιστορικός Φλώριος Βουστρώνιος μνημονεύει το χωριό ως φέουδο κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας, γράφοντάς το ακριβώς Simu. Συγκεκριμένα ο Φλώριος, αναφερόμενος στην αναδιανομή των φέουδων στην οποία είχε προβεί ο βασιλιάς της Κύπρου Ιάκωβος Β΄ μετά την άνοδό του στο θρόνο το 1460, σημειώνει ότι η Σίμου είχε τότε παραχωρηθεί σε ένα Λατίνο ιερωμένο, τον αδελφό Κλήμη Κομπόστ, που είχε πάρει και τα χωριά Αξύλου και Ζάδες (Δάδες;).

Παλαιότεροι ερευνητές θεωρούν ότι το χωριό πήρε την ονομασία αυτή από οικιστή ή ιδιοκτήτη της περιοχής που ονομαζόταν Σίμος ή και Σίμων. Από τη γενική του ονόματος (τα κτήματα του Σίμου) προήλθε η ονομασία Σίμου που φέρει ως σήμερα το χωριό. Ο Σίμος Μενάρδος προχωρεί μάλιστα στην υπόθεση ότι το χωριό ίσως ν' ανήκε σε έναν Κύπριο ευπατρίδη, τον Simon di Nicolo, τον οποίο αναφέρει ο Στέφανος Λουζινιανός. Αλλά δεν μας φαίνεται πιθανό να πήρε το χωριό το πρώτο όνομα ιδιοκτήτη του, αφού συνήθως χωριά έπαιρναν το όνομά τους από το οικογενειακό επίθετο (κι αντιστρόφως). Στην αντίθετη περίπτωση, σημειώνουμε ότι πολλοί ευγενείς στη μεσαιωνική Κύπρο έφεραν το όνομα Σιμόν (λ.χ. Σιμόν ντε Μοντολίφ, Σιμόν ντε Μόρφου, Σιμόν ντε Νόρες κλπ).

Το χωριό αναφέρεται, πάντως, ως Simu σε απογραφή της περιόδου της Βενετοκρατίας (παρά το ότι ο Σ. Μενάρδος γράφει το αντίθετο), ως ευρισκόμενο στο διαμέρισμα της Χρυσοχούς.

Εμείς θεωρούμε πολύ πιθανό ότι το χωριό υφίστατο και πριν από την περίοδο της Φραγκοκρατίας, δηλαδή από τα Βυζαντινά χρόνια, κι ότι μάλιστα η ονομασία του ίσως να είναι αγιολογική, από το όνομα του Σίμωνος, ενός των αποστόλων (μνήμη του στις 10 Μαΐου), αν και Σίμων αναφέρεται κι ένας των καλουμένων αδελφών του Χριστού. Είναι ακόμη πιθανό η ονομασία του χωριού να διασώζει τοπωνύμιο με αρχαίο ελληνικό όνομα.

Υπάρχουν ενδείξεις ότι στην ευρύτερη περιοχή του χωριού υφίσταται αρχαιολογικός χώρος. Βρέθηκαν, μάλιστα, και λίγα αντικείμενα των Προϊστορικών χρόνων.

Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στην Παναγία Χρυσελεούσα.

Η Σίμου βρισκόταν επί του παλαιού δρόμου Πάφου-Πόλης Χρυσοχούς, που είχε κατασκευαστεί κατά τα τέλη του 19ου αιώνα.