Αδράχτιν ή αγράχτιν
Εργαλείο οικιακής χρήσης, η άτρακτος. Είναι ξύλινο, μήκους 30 εκατοστομέτρων περίπου, κι αποτελείται από μια στρογγυλού σχήματος κεφαλή κι ένα μακρύ άξονα. Στην κορυφή της ξύλινης κεφαλής υπάρχει μια μικρή μεταλλική λαβή.
Το αδράχτιν εχρησιμοποιείτο από τις γυναίκες για την επεξεργασία του μαλλιού: Το μαλλί, αφού χωριζόταν με το χέρι σε μακριές ίνες, στερεωνόταν στη μεταλλική λαβή του αδραχτιού. Η γυναίκα έδινε περιστροφική κίνηση στο αδράχτι, τρίβοντάς το στον μηρό της, και με την περιστροφή οι ίνες του μαλλιού πλέκονταν σε νήμα. Το νήμα, αφού τυλιγόταν στον άξονα του αδραχτιού, ενωνόταν με άλλες ίνες και η εργασία συνεχιζόταν.
Λεξιλόγιο: Η κεφαλή του αδραχτιού λέγεται ανωτήρα, η μεταλλική λαβή λέγεται σποντύλι, και ο άξονας όπου τυλίγεται το νήμα λέγεται πιννί.
Συνήθως η κεφαλή στολίζεται με χρωματιστούς κύκλους.
• Αδράχτιν λέγεται κι ο άξονας που κρατά τους τροχούς του αμαξιού.
• Αδράχτιν λέγεται και η άτρακτος του ληνού, του μηχανήματος δηλαδή με το οποίο άλεθαν τα σταφύλια για να κατασκευάσουν κρασί.