Ξύλινο εξάρτημα που αποτελούσε μέρος του εξοπλισμού στους κκερχανέδες (=εργαστήρια) όπου κατασκευαζόταν το παραδοσιακό κυπριακό παστέλλιν. Ο λεγόμενος σκαλαβάτης ήταν κορμός νεαρού δέντρου (συνήθως κυπαρισσιού ή πεύκου) που είχε διάφορες προεξοχές σαν «σκαλοπάτια». Οι προεξοχές αυτές ήσαν από τα κλαδιά του δέντρου, που κόβονταν κάπως μακρύτερα από τα σημεία ένωσής τους με τον κορμό. Έτσι, ο κορμός είχε πολλές προεξοχές από τα τμήματα αυτά των κλαδιών. Στις προεξοχές αυτές στερεωνόταν η ύλη που πλαθόταν για να κατασκευαστεί το παστέλλιν. Για τον τρόπο εργασίας βλέπε στο λήμμα παστέλλιν.
* Σκαλαβάτης ονομαζόταν επίσης ποικιλία σιταριού της οποίας οι κόκκοι στα στάχυα είναι αραιοί (σκαλωτοί).