Χωριό της επαρχίας Λευκωσίας, στη γεωγραφική περιφέρεια της Τηλλυρίας, περί τα 80 χιλιόμετρα δυτικά της πρωτεύουσας.
Το Σελλάδιν τ' Άππη είναι κτισμένο σε μέσο υψόμετρο 330 μέτρων. Το τοπίο του είναι διαμελισμένο από μικρά ρυάκια που πηγάζουν από τα βουνά στα νότια του οικισμού και χύνονται στη θαλάσσια περιοχή της Τηλλυρίας. Το υψόμετρο στην περιοχή του χωριού κυμαίνεται μεταξύ 150 και 600 μέτρων και γενικά αυξάνεται από τα βόρεια προς τα νότια.
Από γεωλογικής απόψεως, στη διοικητική έκταση του χωριού κυριαρχούν οι λάβες και οι διαβάσες του Οφιολιθικού Συμπλέγματος του Τροόδους. Πάνω στα πετρώματα αυτά αναπτύχθηκαν φαιοχώματα και πυριτιούχα εδάφη.
Το Σελλάδιν τ' Άππη δέχεται μια μέση ετήσια βροχόπτωση περί τα 510 χιλιοστόμετρα. Στην περιοχή του χωριού, προτού εγκαταλειφθεί από τους κατοίκους του, καλλιεργούνταν κυρίως τα σιτηρά. Η μεγαλύτερη ωστόσο έκτασή του ήταν ακαλλιέργητη και καταλαμβανόταν από άγρια φυσική βλάστηση, κυρίως πεύκα, θυμάρι και ξισταρκές. Μέρος της διοικητικής έκτασης του χωριού, στα νότια του οικισμού, καταλαμβάνεται από το κρατικό δάσος της Πάφου.
Από συγκοινωνιακής απόψεως, το Σελλάδιν τ' Άππη συνδέεται στα βορειοανατολικά με το γειτονικό τουρκοκυπριακό χωριό Άγιο Γιωργούδι (περί το 1 χμ.), το οποίο περιλαμβάνεται στα διοικητικά του όρια.
Το χωριό γνώρισε πληθυσμιακές αυξομειώσεις. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία οι πλήρεις απογραφές πληθυσμού έχουν ως ακολούθως:
Χρονολογία | Κάτοικοι |
---|---|
1881 | - |
1891 | 44 |
1901 | 46 |
1911 | 57 |
1921 | 48 |
1931 | 48 |
1946 | 46 |
1960 | 66 |
1973 | 85 |
Στον πληθυσμό του 1946 και του 1960 περιλαμβάνονται και οι κάτοικοι του χωριού Άγιο Γιωργούδι. Μετά την τουρκική εισβολή του 1974 οι Τουρκοκύπριοι κάτοικοι του χωριού εξαναγκάστηκαν από την ηγεσία τους να το εγκαταλείψουν και να μεταφερθούν, μαζί με όλους τους άλλους Τουρκοκυπρίους των ελεύθερων περιοχών, για εγκατάσταση στις κατεχόμενες περιοχές. Στις απογραφές πληθυσμού 1976 το Σελλάδιν τ' Άππη εξακολουθεί να παρουσιάζεται εγκαταλειμμένο.
Ο οικισμός αυτός δεν αναφέρεται σε μεσαιωνικές πηγές και φαίνεται να είναι νεότερος. Πιθανότατα ιδρύθηκε κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας από γεωργούς ή και βοσκούς των γύρω χωριών. Ωστόσο σε παλαιούς χάρτες (π.χ. χάρτης του Α. Ortelius του 1573) στην περιοχή βρίσκεται σημειωμένος (ανατολικά του χωριού Πωμός) οικισμός με την ονομασία Cremidi (=Κρεμμύδι;) που ήταν φέουδο κατά τα Μεσαιωνικά χρόνια. Δεν φαίνεται, όμως, το Σελλάδιν τ’ Άππη να αποτελεί εξέλιξη και συνέχεια του μεσαιωνικού οικισμού. Μάλλον ο μεσαιωνικός οικισμός διαλύθηκε κι εγκαταλείφθηκε, και πολύ αργότερα δημιουργήθηκε στην ίδια περιοχή ο νεότερος και μικρότερος.
Κοντά στο χωριό υπάρχει εκκλησία αφιερωμένη στον άγιο Γεώργιο.
Η ονομασία του χωριού σημαίνει διάσελο του άππη δηλαδή της αππιδκιάς (=αχλαδιάς). Σελλάδιν είναι λέξη προερχόμενη από τη σέλα και σημαίνει διάσελο, δηλαδή στενό πέρασμα μεταξύ βουνών ή λόφων, χρησιμοποιείται δε αρκετά συχνά ως τοπωνύμιο στην Κύπρο. Ο άππης πάλι, είναι κυπριακή ονομασία της αχλαδιάς, ιδίως ενός είδους της.
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια