Σεβήρος πατριάρχης
Καταγόμενος από τη Σωζόπολη της Πισιδίας ιεράρχης του πρώτου μισού του 6ου μ.Χ. αιώνα. Διετέλεσε πατριάρχης Αντιοχείας από το 512 μέχρι το 518 μ.Χ., οπότε εκδιώχθηκε. Ήταν μονοφυσίτης, αλλά μετά την απώλεια του θρόνου του και καταφυγή του στην Αλεξάνδρεια, αποσπάστηκε μαζί με άλλους από τον Μονοφυσιτισμό οπότε ίδρυσαν κλάδο της αίρεσης, τους λεγόμενους Φθαρτολάτρες (επειδή πρέσβευαν ότι η σάρκα του Χριστού ήταν φθαρτή). Το 536 μ.Χ. βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη όταν τόσο ο ίδιος όσο και η διδασκαλία του αναθεματίστηκαν από συγκροτηθείσα εκεί σύνοδο. Ο Σεβήρος ο Μονοφυσίτης, όπως ήταν επίσης γνωστός, υπήρξε και πολυγραφότατος συγγραφέας. Έργα του σώζονται σε συριακή μετάφραση (Ιωάννη Ευστρατίου, Σεβῆρος ὁ Μονοφυσίτης, Λειψία, 1894).
Σε σωζόμενη επιστολή του ο πατριάρχης Σεβήρος βεβαιώνει πως, όταν βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη επί πατριάρχη Μακεδονίου (495-511 μ.Χ.), είχε δει εκεί το θαυμάσιο αντίγραφο χειρόγραφο ευαγγέλιο του Ματθαίου, που είχε βρεθεί «σε μια πόλη της Κύπρου» [= στην Κωνσταντία, πρώην Σαλαμίνα] στα χρόνια του αυτοκράτορα Ζήνωνος (474-491 μ.Χ.), μαζί με το σώμα του αποστόλου Βαρνάβα.
Πρόκειται για το ευαγγέλιο που ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Ανθέμιος βρήκε, σύμφωνα και προς την παράδοση, ύστερα από «θαύμα», μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη και απέδειξε ότι η Εκκλησία της Κύπρου ήταν αποστολική, δηλαδή ιδρυμένη από απόστολο (= τον Βαρνάβα), διασφαλίζοντας έτσι το αυτοκέφαλό της.
Η μαρτυρία του πατριάρχη Σεβήρου είναι σημαντική. Αποδεικνύει ότι κατά τον 6ο μ.Χ. αιώνα, τουλάχιστον, υπήρχε στην Κωνσταντινούπολη ένα πολύτιμο χειρόγραφο ευαγγέλιο που παρουσιαζόταν ως εκείνο που είχε βρεθεί μαζί με το σώμα του αποστόλου Βαρνάβα στην Κύπρο. Ωστόσο άλλες μαρτυρίες αναφέρουν ότι το σώμα του εκτελεσθέντος στη Σαλαμίνα αποστόλου είχε καεί στην πυρά.