Ραϋμόνδος Γ Τριπόλεως
Ευγενής των κρατιδίων της Συρίας που είχαν ιδρυθεί από τους Σταυροφόρους, ο οποίος σχετίστηκε και με την Κύπρο. Έφερε τον τίτλο του κόμητα της Τριπόλεως, αλλά είναι γνωστός κι ως Ραϋμόνδος Γ΄, Αντιοχείας.
Όταν ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Μανουήλ Κομνηνός έχασε στα 1160 την πρώτη του σύζυγο Ειρήνη (ή Βέρθα του Sulzbach), την οποία νυμφεύθηκε το 1146, διαπραγματεύθηκε την περίπτωση να νυμφευθεί, σε δεύτερο γάμο, τη Μελισσάνθη που ήταν αδελφή του Ραϋμόνδου Γ' της Τριπόλεως. Αφού οι σχετικές συνεννοήσεις και διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν για περισσότερο από ένα χρόνο, ο αυτοκράτορας άλλαξε ξαφνικά γνώμη, τον Ιούλιο του 1161, και νυμφεύθηκε τη Μαρία, κόρη της Κωνστάνς, πριγκίπισσας της Αντιόχειας.
Ο Ραϋμόνδος Γ', που προσεβλήθη από τη συμπεριφορά του Βυζαντινού αυτοκράτορα, θέλησε να εκδικηθεί. Γι' αυτό κι αποφάσισε να χτυπήσει την Κύπρο, αφού το νησί αποτελούσε τμήμα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Ακολουθώντας το παράδειγμα του «ευγενούς» Ρενώ ντε Σιατιγιόν* που λεηλάτησε άγρια την Κύπρο λίγα μόνο χρόνια πιο πριν (το 1155/6), ο Ραϋμόνδος Γ' έκανε το ίδιο. Αφού ήλθε σε συνεννόηση με πειρατές, έδωσε σ' αυτούς τα καράβια που είχε ετοιμάσει για να μεταφέρουν την αδελφή του στην Κωνσταντινούπολη, μαζί με την εντολή να κουρσεύουν τα πάντα, να σκοτώνουν, να καίνε, να παίρνουν σκλάβους, ανεξάρτητα από φύλο, ηλικία ή θρησκεία, φθάνει να χτυπούσαν εδάφη των Βυζαντινών. Η εντολή αυτή του Ραϋμόνδου εκτελέστηκε από τον συρφετό που είχε στρατολογήσει, με επίθεση στην Κύπρο, το 1161, και σε άλλα μέρη της αυτοκρατορίας.
Διοικητής της Κύπρου αυτή την εποχή γνωρίζουμε ότι ήταν ο Αλέξιος Δούκας
(Δουκόβλαστος), που μνημονεύεται ως κυριαρχῶν Κυπρίων (ευρισκόμενος, δηλαδή, επικεφαλής των Κυπρίων) και αναφέρεται ως μέγας δούξ από τον Κίνναμον (ο τίτλος σήμαινε τον ναύαρχο, κι όχι δούκα της Κύπρου).
Ωστόσο φαίνεται ότι η φρουρά της Κύπρου ήταν ανεπαρκής κι ως εκ τούτου ανίσχυρη να προστατεύσει το νησί από τις επιθέσεις και τα φοβερά εγκλήματα που διέπραξαν οι στρατολογηθέντες από τον Ραΰμόνδο Γ'. Έτσι η Κύπρος γνώρισε μια ακόμη από τις πολλές συμφορές στην ιστορία της.