Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Δήμαρχος στην αρχαία Ρώμη. Ο Πούλχερ σχετίζεται άμεσα με την κατάληψη της Κύπρου από τους Ρωμαίους (58 π.Χ.). Τα γεγονότα αφηγούνται ο Στράβων, ο Πλούταρχος, ο Αππιανός και ο Δίων Κάσσιος.

Ο Πόπλιος Κλώδιος Πούλχερ είχε συλληφθεί από Κίλικες πειρατές κοντά στην Κύπρο. Για να μπορέσει να καταβάλει τα λύτρα και να απελευθερωθεί έστειλε στον βασιλιά της Κύπρου Πτολεμαίο, αδελφό του Πτολεμαίου ΙΑ΄ Αυλητή της Αιγύπτου, έναν άνθρωπό του με την παράκληση να στείλει ο βασιλιάς χρήματα για την απελευθέρωσή του. Ο Πτολεμαίος έστειλε ένα πολύ μικρό ποσόν, δυο τάλαντα, που οι πειρατές θεώρησαν εξευτελιστικό, το επέστρεψαν στον Κύπριο βασιλιά και άφησαν τον Πούλχερ ελεύθερο χωρίς λύτρα.

Το περιστατικό αυτό έγινε η αφορμή της καταλήψεως της Κύπρου από τους Ρωμαίους. Γιατί ο Πούλχερ, επιστρέφοντας στη Ρώμη και αποκτώντας το αξίωμα του δημάρχου και μεγάλη δύναμη, θέλησε να εκδικηθεί τον Πτολεμαίο της Κύπρου και ταυτόχρονα να αποδυναμώσει τους πολιτικούς του αντιπάλους στη Ρώμη, κυρίως τον Κικέρωνα. Επειδή όμως δεν μπορούσε να πλήξει τον Κικέρωνα και να τον εξορίσει ενόσω βρισκόταν στη Ρώμη ο Πόρκιος Κάτων, ανέθεσε στον Κάτωνα την κατάληψη της Κύπρου και άλλες αποστολές στην Ανατολή για να τον κρατήσει όσο το δυνατόν περισσότερο καιρό μακριά από τη Ρώμη. Ο Κάτων έφυγε απρόθυμα και μάλιστα χωρίς στρατιωτική δύναμη, γιατί ο Πούλχερ του έδωσε μόνο δυο γραμματείς, από τους οποίους ο ένας ήταν παμπόνηρος κλέφτης και ο άλλος άνθρωπος του Κλώδιου Πούλχερ.

Ο Κάτων πέτυχε εύκολα την κατάληψη της Κύπρου (για τα γεγονότα βλέπε λήμμα Κάτων) και επέστρεψε στη Ρώμη φέρνοντας δούλους από την Κύπρο καθώς και τα χρήματα από την εκποίηση των θησαυρών του Πτολεμαίου βασιλιά της.

Τον επόμενο χρόνο (57 π.Χ.) ο Κικέρων* επέστρεψε από την εξορία, όπου τον είχε στείλει ο Πούλχερ, απέκτησε πάλι πολιτική δύναμη και, εκμεταλλευόμενος την απουσία του Πούλχερ από τη Ρώμη, κατέστρεψε τις δημαρχιακές δέλτους, στις οποίες ήσαν γραμμένα τα γεγονότα της δημαρχίας του Πούλχερ και κήρυξε όλη τη δημαρχία του παράνομη. Ο Κάτων τότε, μολονότι φίλος του Κικέρωνος, αντέδρασε στην ενέργειά του αυτή και υποστήριξε ότι ο Πούλχερ παράνομα ανέλαβε τη δημαρχία, αν όμως όσα έγιναν σ’ αυτήν θεωρούνταν άκυρα, τότε θα ακυρωνόταν και η κατάληψη της Κύπρου, την οποία ο Κάτων θεωρούσε νόμιμη και υπερηφανευόταν γι’ αυτήν. Αργότερα (56 π.Χ.) ο Κάτων συγκρούστηκε και πάλι με τον Πούλχερ γιατί ο τελευταίος ήθελε οι δούλοι που μεταφέρθηκαν από την Κύπρο να επονομαστούν «Κλώδιοι» διότι αυτός είχε στείλει τον Κάτωνα εκεί. Ο Κάτων αντέδρασε έντονα σ’ αυτό, όπως και στην πρόταση να ονομαστούν «Πόρκιοι» προς τιμήν του ίδιου, και έτσι οι Κύπριοι δούλοι παρέμειναν με το όνομα «Κύπριοι».