Πισσάς Μιχαήλ
Πρώην γενικός γραμματέας της Συνομοσπονδίας* Εργατών Κύπρου (ΣΕΚ). Γεννήθηκε στην Κισσόνεργα της Πάφου το 1921. Μετά την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο Λεμεσού σπούδασε νομικά στη Σχολή Λίνκολνς Ινν του Λονδίνου και στο Πανεπιστήμιο Λα Σαλ του Σικάγου. Παρακολούθησε επίσης σεμινάριο των Ηνωμένων Εθνών για τη διπλωματία (1966).
Αναμείχθηκε ενεργά στο συνδικαλιστικό κίνημα της ΣΕΚ τόσο κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής του κινήματος όσο και αργότερα. Διετέλεσε γενικός γραμματέας της ΣΕΚ από 16.7.1946-12.2.1949, από 8.5.1949-19.11.1960 και πάλι από 19.4.1969-19.5.1973. Για τις υπηρεσίες του τιμήθηκε με το χρυσό μετάλλιο της ΣΕΚ και μετά την αποχώρησή του ανακηρύχθηκε ισόβιος πρόεδρος της Συνομοσπονδίας.
Πήρε μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα του 1955-59 και διετέλεσε πολιτικός κρατούμενος από τις 9.3.1956 έως τις 22.12.1956. Αφέθηκε ελεύθερος ύστερα από επέμβαση των Ελευθέρων Εργατικών Συνδικάτων διαφόρων χωρών (Ηνωμένων Πολιτειών, Βρετανίας, Βελγίου και Ισραήλ) και στη συνέχεια εξορίστηκε από την αποικιοκρατική κυβέρνηση της Κύπρου, παρέμεινε δε εξόριστος μέχρι τις 25.2.1959. Συνόδευσε τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο στα Ηνωμένα Έθνη το 1957 και το 1958. Μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου (1960) διορίστηκε πρόξενος της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αλεξάνδρεια, όπου υπηρέτησε κατά την περίοδο 1961-1964. Διετέλεσε επίσης διευθυντής του Πολιτιστικού Τμήματος του κυπριακού υπουργείου Εξωτερικών. Στο ίδιο υπουργείο υπηρέτησε και σε άλλες θέσεις.
Τιμήθηκε με το χρυσό μετάλλιο της πόλης του Μεσολογγίου, τον χρυσό σταυρό του Αγίου Μάρκου (πατριαρχείο Αλεξανδρείας) και με τιμητικό δίπλωμα του Οικουμενικού πατριαρχείου.
Έγραψε διάφορες μελέτες πάνω σε συνδικαλιστικά και πολιτικά θέματα, και ασχολήθηκε επίσης με την ποίηση.
Μεταξύ των έργων του περιλαμβάνονται:
01. Ἡ Κύπρος καταγγέλλει τήν Μ. Βρεττανία (Αθήνα, 1950).
02. Ἡ συμβολή τῶν Νέων Συντεχνιῶν στόν Ἐθνικόν ἀγῶνα (Λευκωσία, 1950).
03. Οἱ Κύπριοι ἐργάτες καί τό δικαίωμα τῆς αὐτοδιαθέσεως τῶν Λαῶν (Λευκωσία, 1956).
04. The truth about the concentration camps in Cyprus (ΝέαΥόρκη, 1957).
05. Constitutional offers and other facts about Cyprus (Λονδίνο, 1958).
06. Ἡ ἑνότης τοῦ ἐργατικοῦ κινήματος (Λευκωσία, 1959).
07. Κύπρος (ποιητική συλλογή-Αλεξάνδρεια, 1962).
08. Ἡ φυλή ἐπαναλαμβάνει τό ΟΧΙ (Αλεξάνδρεια, 1962).
09. Τό ἐπαναστατικό πνεῦμα τῶν Κυπρίων (Αλεξάνδρεια, 1962).
10. Τά Ἀνθρώπινα (ποιητική συλλογή˙ Αλεξάνδρεια, 1963).
Ο Μιχαήλ Πισσάς πέθανε τον Ιούνιο του 2010.