Πεζογράφος, αδελφός του ποιητή Θεοδόση Πιερίδη. Γεννήθηκε στις 9 Αυγούστου 1904 στο χωριό Δάλι της επαρχίας Λευκωσίας. Πέθανε τον Δεκέμβριο του 1999. Τα παιδικά του χρόνια τα έζησε στην Αίγυπτο. Αποφοίτησε από το εμπορικό τμήμα της Αμπετείου Σχολής του Καΐρου και στη συνέχεια, και για πολλά χρόνια, εργάστηκε ως υπάλληλος σε επιχειρήσεις εμπορίας του βαμβακιού στην Άνω και Κάτω Αίγυπτο.
Το 1947 εγκαταστάθηκε στην Κύπρο. Το 1954 ανέλαβε ως υπεύθυνος για την οργάνωση και τον εμπλουτισμό της Δημοτικής Βιβλιοθήκης και Πινακοθήκης της Αμμοχώστου. Υπηρέτησε δε και ως διευθυντής του ιδρύματος αυτού μέχρι το 1971. Στη συνέχεια ήλθε στη Λευκωσία όπου εργάστηκε για λίγο στη Βιβλιοθήκη της Φανερωμένης.
Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε στην Αίγυπτο, όπου είχε ενεργό συμμετοχή στην πνευματική ζωή της εκεί ελληνικής παροικίας. Το πρώτο του κείμενο ήλθε το 1943 με την έκδοση μιας μετάφρασης νουβέλας του Friedrich Wolf (από τα αγγλικά) και ενός άρθρου για τη μάχη του Στάλινγκραντ. Έργα του μεταφράστηκαν στην αραβική, στην αγγλική, στη γερμανική, στη ρουμανική, στη ρωσική. Πρώτο του λογοτεχνικό βιβλίο ήταν το μυθιστόρημα Οἱ Βαμβακάδες (1945) που κέρδισε το λογοτεχνικό βραβείο Μαργαρίτας Γρίβα. Η συλλογή διηγημάτων του Ὁ καιρός τῶν Ὀλβίων (1975) τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο πεζογραφίας του υπουργείου Παιδείας της Κύπρου. Παρόμοιο βραβείο δοκιμίου απενεμήθη και στο βιβλίο του Δύο παράλληλα θέματα Λόγου (1980). Το 1982 τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο συνολικής προσφοράς στα κυπριακά γράμματα.
Έργα του σε βιβλία:
Ο Γιώργος Φιλίππου Πιερίδηςδημοσίευσε επίσης συνεργασίες του σε διάφορα έντυπα. Τέτοιες μελέτες του κυκλοφόρησαν κι ως ανάτυπα, όπως:
Ο Γιώργος Φιλίππου Πιερίδης ανακηρύχθηκε το 1996 επίτιμος διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου.