Περτικοπάννιν
Ύφασμα που υφαινόταν σε παλαιότερες εποχές στην επαρχία της Πάφου. Ήταν υφαντό με διάφορα χρώματα, που υφαινόταν σε βούφα (αργαλειό) με περισσότερα από δυο πέταλα, έτσι που να μπορούσε η ειδικά εκπαιδευμένη υφάντρα να τοποθετεί τα διάφορα χρώματα στο κατάλληλο μέρος.
Το περτικοπάννιν ήταν υφαντό πλάτους ενός περίπου μέτρου και μήκους δύο μέτρων. Στερεωνόταν πάνω σ’ ένα πλαίσιο (τελάρο) κι εχρησιμοποιείτο από τους κυνηγούς για να σκοτώνουν εύκολα τα περδίκια. Το ύφασμα αυτό φορούσε ο κυνηγός μπροστά του, καθ’ ύψος, για να τον καλύπτει σαν ασπίδα αρχαίου πολεμιστή. Ο κυνηγός το στερέωνε στο σώμα του με λουριά. Στο άνω μέρος υπήρχαν τρύπες για να βλέπει, και στο μέσον περίπου μια μεγάλη σχισμή για να βγάζει το όπλο του όταν πυροβολούσε.
Μετά τον Αύγουστο κυρίως, όταν τα περδίκια ήσαν κοπαδιαστά και τα απογεύματα κατέβαιναν στα πηγάδια για νερό, ο κυνηγός τα πλησίαζε αργά-αργά καλυπτόμενος από το περτικοπάννιν. Όταν πλησίαζε αρκετά, άρχιζε να κουνά το περτικοπάννιν δεξιά-αριστερά. Τα περδίκια τρόμαζαν και με το χαρακτηριστικό κλάμα του κινδύνου μαζεύονταν το ένα κοντά στο άλλο. Ο κυνηγός, κουνώντας συνεχώς το περτικοπάννιν, τα πλησίαζε σε απόσταση βολής, οπότε άρχιζε να πυροβολεί.
Το κυνήγι με τη χρήση του περτικοπαννιού γινόταν μέχρι και τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, οπότε κι απαγορεύτηκε, τελικά, η χρησιμοποίησή του.