Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Άγιος Θεράπων- Agios Therapon. Xωριό της επαρχίας Λεμεσού, στη γεωγραφική περιφέρεια των Κρασοχωριών, 640 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Είναι χτισμένο στην ανατολική όχθη της κοιλάδας του Κρυού, στα βορειοανατολικά της Πάχνας.

Ιστορικά στοιχεία

Το χωριό υπήρχε κατά τα Μεσαιωνικά χρόνια. Σε χάρτη της περιόδου της Βενετοκρατίας βρίσκεται σημειωμένο ως S. Tarapo. Σε άλλους παλαιούς χάρτες σημειώνεται κι ως Taranpo. Την ονομασία του, προφανώς κατά τα Βυζαντινά χρόνια, πήρε από τον τοπικό «Αλαμάνο» άγιο Θεράποντα που, κατά τον μεσαιωνικό χρονικογράφο Λεόντιο Μαχαιρά, είχε ασκητεύσει κοντά στο χωριό Κοιλάνι της επαρχίας Λεμεσού.

Το χωριό Άγιος Θεράπων βρίσκεται επίσης κοντά στο χωριό Κοιλάνι. Το χωριό μνημονεύει και ο ντε Μας Λατρί. Στην περιοχή του Αγίου Θεράποντος υπήρξε κατοίκηση και κατά την Αρχαιότητα. Υφίσταται αρχαιολογικός χώρος κι έχουν βρεθεί κατά καιρούς κινητές αρχαιότητες (μερικές εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Λεμεσού). Το χωριό λέγεται και Αϊθαράπος ή και Άις Θεράπος.

Τοποθεσία

Ο Άγιος Θεράπων είναι τοποθετημένος πάνω στα κιμωλιούχα πετρώματα του σχηματισμού Πάχνας. Στα σχετικά αβαθή ασβεστούχα του εδάφη, καθώς και στις μάργες, καλλιεργούνται τα αμπέλια. Στο χωριό καλλιεργούνται επίσης λίγα εσπεριδοειδή και οπωροφόρα (κυρίως μηλιές, αχλαδιές και δαμασκηνιές), αμυγδαλιές, ελιές, χαρουπιές και ελάχιστα λαχανικά.

Η αμπελοκαλλιέργεια υπήρξε από τα παλιά χρόνια η κύρια απασχόληση των κατοίκων. Άλλωστε, το διαμελισμένο τοπίο των κρητίδων και των μαργαϊκών κρητίδων, με τους ήπιους αποστρογγυλωμένους λόφους, καθώς και η σχετικά μέτρια μέση βροχόπτωση των 600 περίπου χιλιοστομέτρων, συνέτειναν στην επέκταση των αμπελιών, ιδιαίτερα των οινοποιήσιμων. Η κύρια ποικιλία είναι το ντόπιο μαύρο, με πολύ λίγες ποσότητες σουλτανίνης, μαλάγας και καρδιναλίου. Στο χωριό καλλιεργούνται επίσης τα νομευτικά φυτά. Η κτηνοτροφία είναι περιορισμένη και διεξάγεται πάνω σε οικιακή βάση.

Το χωριό από συγκοινωνιακής πλευράς, δεν βρίσκεται πάνω σε κύριο δρόμο, γι' αυτό εμφανίζεται κάπως απομονωμένο. Στα νότια, μ' ένα ασφαλτόστρωτο δρόμο, συνδέεται με τον κύριο δρόμο Ερήμης - Κιβίδων -Μαλλιάς, ενώ στα βόρεια και ανατολικά η σύνδεση με τα γειτονικά χωριά γίνεται με χωματένιους ή σκυρόστρωτους δρόμους.

Όπως πολλοί οικισμοί των Κρασοχωριών, έτσι και ο Άγιος Θεράπων γνώρισε μια πληθυσμιακή αύξηση μέχρι το 1946, ενώ αργότερα άρχισε η αποψίλωση. Σύμφωνα  με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι πλήρεις απογραφές πληθυσμού έχουν ως ακολούθως:

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι πλήρεις απογραφές πληθυσμού έχουν ως ακολούθως:

Η έξοδος του πληθυσμού οφείλεται κυρίως στο σχετικά μικρό μέσο μέγεθος κλήρου, τη μηχανοποίηση της γεωργίας και την απουσία εξωγεωργικών πηγών απασχόλησης, είτε στο χωριό είτε στους γειτονικούς οικισμούς.

Ο ναός του χωριού είναι αφιερωμένος στον άγιο Θεράποντα.

Πηγή

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια