Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Εγκαταλειμμένο σήμερα μικρό αμιγές ελληνικό χωριό της επαρχίας Λάρνακας, περί τα 47 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της πόλης της Λάρνακας.

Η Παρσάτα είναι κτισμένη σε μέσο υψόμετρο 405 μέτρων. Από γεωλογικής απόψεως, είναι τοποθετημένη πάνω στις αποθέσεις του σχηματισμού Λευκάρων (κρητίδες, μάργες και κερατόλιθοι) πάνω στις οποίες αναπτύχθηκαν ασβεστούχα εδάφη.

Το χωριό δέχεται μια μέση ετήσια βροχόπτωση περί τα 525 χιλιοστόμετρα και στην περιοχή του καλλιεργούνταν οι ελιές, οι χαρουπιές και τα σιτηρά. Από συγκοινωνιακής απόψεως, η Παρσάτα συνδέεται στα βορειοδυτικά με το χωριό Λάγεια (περί τα 3 χμ.) και στα νοτιοανατολικά με το χωριό Δράπεια (περί τα 4 χμ.).

Ο πληθυσμός της Παρσάτας ήταν ελάχιστος προτού το χωριό εγκαταλειφθεί. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι πλήρεις απογραφές πληθυσμού έχουν ως ακολούθως:

Στις απογραφές πληθυσμού των ετών 1946 και 1960 ο πληθυσμός της Παρσάτας συνυπολογιζόταν με εκείνο του χωριού Καλαβασού, ενώ το 1982 ο πληθυσμός της Παρσάτας συνυπολογιζόταν με εκείνο του χωριού Ορά. Σήμερα το χωριό είναι εγκαταλειμμένο και περιλαμβάνεται στη διοικητική έκταση του χωριού Ορά.

Το χωριό ήταν φέουδο κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας και μνημονεύεται από τον ιστορικό Φλώριο Βουστρώνιο (16ος αιώνας) που γράφει την ονομασία του ως Perzadio. Κατά τον Φλώριο, όταν ο βασιλιάς της Κύπρου Ιάκωβος Β΄ προέβη σε αναδιανομή των φέουδων μετά την άνοδό του στο θρόνο το 1460, παραχώρησε τα Παρσάτα σε δύο άτομα, προφανώς με το καθεστώς του duario (συνιδιοκτησία). Συγκεκριμένα το χωριό δόθηκε στον αξιωματούχο Ιωάννη Κιρκάσιον, που πήρε τότε και άλλα 5 χωριά, και σε κάποιον Παλόλ Κόστα, που πήρε τότε και το χωριό Καμπιά.