Παρασκευαΐδης Γεώργιος
Κύπριος επιχειρηματίας, με πολυσχιδή κοινωνική και φιλανθρωπική δράση. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916, στη διάρκεια των σπουδών του πατέρα του Ευθύβουλου Κ. Παρασκευαΐδη, που νυμφεύθηκε τότε τη Μαρία Παρασκευαΐδου. Με τη συμπλήρωση των σπουδών του πατέρα του επέστρεψε στην Κύπρο και φοίτησε σε διάφορα σχολεία όπως στα δημοτικά σχολεία Λαπήθου και Λυσού, στο Σχολαρχείο Λαπήθου, στο Γυμνάσιο Κερύνειας και τις δύο τελευταίες τάξεις στο Παγκύπριο Γυμνάσιο, από το οποίο και αποφοίτησε αριστούχος. Με πολλές στερήσεις, λόγω πολυμελούς οικογένειας, σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου Ιταλίας. Με την επιστροφή του στην Κύπρο, στις αρχές του Β' Παγκοσμίου πολέμου, άρχισε να εργάζεται όχι σαν αρχιτέκτονας, λόγω του ότι κανένας δεν έκτιζε έργα στη διάρκεια του πολέμου, αλλά σαν εργολήπτης επί μικρής κλίμακος για στρατιωτικά έργα που οι Άγγλοι κατασκεύαζαν στην Κύπρο για λόγους άμυνας του νησιού. Από τότε συνεταιρίστηκε με τον Στέλιο Ιωάννου και ίδρυσαν την Εταιρεία Ιωάννου & Παρασκευαΐδης, η οποία σύντομα έγινε η πιο μεγάλη εργοληπτική εταιρεία στην Κύπρο και αργότερα πασίγνωστη διεθνώς. Εξακολούθησε, εκτός από μέτοχος και διευθυντής της Εταιρείας, να έχει την απόλυτη τεχνική ευθύνη των έργων που εκτελούσε η Εταιρεία τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό. Με την προσωπική του δραστηριότητα η Εταιρεία επεξέτεινε τις εργασίες της στο εξωτερικό από το 1961 και έδωσε έτσι την ευκαιρία σε πολλούς Κυπρίους να ασχοληθούν σε μεγάλα τεχνικά έργα του εξωτερικού.
Ο Γεώργιος Παρασκευαΐδης μετείχε επίσης στα διοικητικά συμβούλια πολλών άλλων εταιρειών και οργανισμών όπως τραπεζών, τεχνικών, εμπορικών, ξενοδοχειακών και άλλων επιχειρήσεων, ως επίσης και επαγγελματικών οργανώσεων, όπως του Συνδέσμου Εργολάβων Οικοδομών Κύπρου, του οποίου υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη και επί σειράν ετών γενικός γραμματέας.
Όσον αφορά τις φιλανθρωπικές του δραστηριότητες και αγαθοεργίες, μεταξύ άλλων έχει ιδρύσει μαζί με τη σύζυγό του φιλανθρωπικό Ίδρυμα Γεωργίου και Θέλμας Παρασκευαΐδη με σοβαρού ύψους κεφάλαια για να βοηθά Κυπρίους σε θέματα υγείας και σπουδών, καθώς και στη διατήρηση της πολιτιστικής και αρχιτεκτονικής κληρονομιάς του τόπου. Ίδρυσε επίσης τον Παγκύπριο Σύνδεσμο Φίλοι Νεφροπαθών Κύπρου, του οποίου υπήρξε πρόεδρος, και το Παρασκευαΐδειο Χειρουργικό και Μεταμοσχευτικό Κέντρο.
Παράλληλα, είχε επιδείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για δημιουργία επιχειρήσεων στην Ελλάδα, επενδύοντας μεγάλα κεφάλαια σε ξενοδοχειακές μονάδες, ίδρυση εταιρειών κ.α., περιέλαβε δε στις αρωγές του τη χορήγηση βοήθειας σε ελληνικά επιστημονικά ιδρύματα και θεραπεία σε άπορους Ελλαδίτες.
Για την κοινωνική και φιλανθρωπική δράση του είχε τιμηθεί με πολλές διακρίσεις, μεταξύ των οποίων του Μεγάλου Ευεργέτη της Εταιρείας Κυπριακών Σπουδών, του τίτλου Ο.Β.Ε. από τη βασίλισσα της Αγγλίας Ελισάβετ Β', του Σουλτανάτου του Ομάν από τον σουλτάνο Qaboos, διεθνή μετάλλια των Rotaries και των Lions, μετάλλιο από τον αρχιεπίσκοπο Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιάκωβο, μετάλλιο Αγίου Μάρκου από τον πάπα.
Διετέλεσε επίτιμος πολίτης της Λευκωσίας, όπως και της Νέας Υόρκης, ο δήμαρχος της οποίας του απένειμε το Χρυσό Μήλο της πόλης. Τιμήθηκε από την οργάνωση των ομογενών Αμερικής ΑΧΕΠΑ με το Αριστοτέλειον βραβείον, από την Κοινωνική Οργάνωση HANAC των ομογενών της Νέας Υόρκης ως «Πρόσωπο του Έτους» για το 1986, από την Ένωση Κυπρίων Αμερικής και τον Παγκύπριο Αθλητικό Σύλλογο Νέας Υόρκης, το βραβείο «Εξαίρετου Έλληνα» από τον Ελληνικό Ιατρικό Σύνδεσμο της Νέας Υόρκης και το «Βραβείο Προέδρου» του Αμερικανικού Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον.
Είχε επίσης συνάψει στενότατες φιλικές σχέσεις με επιφανείς Αμερικανούς πολίτες και σημαίνουσες προσωπικότητες όπως τον πρώην πρόεδρο Κάρτερ, υπουργούς, γερουσιαστές, βουλευτές, επιχειρηματίες κ.ά.
Πέθανε στις 5 Δεκεμβρίου 2007.
Πηγή:
Φώτο Γκάλερι
