Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Ο πρώτος αρχηγός του Στρατού της Κυπριακής Δημοκρατίας. Γεννήθηκε στην Αμμόχωστο το 1895 και πέθανε το 1978. Φοίτησε στη Σχολή Ευελπίδων, στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου, στη Σχολή Ανωτέρων Αξιωματικών Αγγλίας, στη Σχολή Εφαρμογής, τη Σχολή Βολής και τη Σχολή Διοικητών Γαλλίας. Αποστρατεύτηκε το 1955 με τον βαθμό του αντιστράτηγου.

'Ελαβε μέρος στον Α' Παγκοσμίο Πόλεμο  ως εύελπις και τραυματίσθηκε στις 25 Μαρτίου 1917. Συμμετείχε επίσης στην  Μικρασιατική Εκστρατείας, στον πόλεμο του 1940-41 ως επιτελής στο Γενικό Στρατηγείο και διοικητής αποσπάσματος συνδέσμων στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα, ως επιτελάρχης της 2ας Μεραρχίας (1946) και στη συνέχεια (κατά την περίοδο 1947-49) ως διοικητής της 31ης Ταξιαρχίας και (για τρίμηνη περίοδο κατά το 1949) ως υποδιοικητής της 10ης Μεραρχίας. Από τον Οκτώβριο του 1949 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1950 υπηρέτησε στο Γενικό Επιτελείο Στρατού στον κλάδο Β «Επιστράτευσις», από δε τον Δεκέμβριο του 1950 μέχρι τον Αύγουστο του 1951 διοικητής της 7ης Μεραρχίας.

Στην περίοδο 1951-52 διετέλεσε ανώτερος διοικητής του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος στην Κορέα. Κατά το 1952-1953 υπηρέτησε ως επιτελάρχης 1ης Στρατιάς. Κατά τη γερμανική κατοχή στην Ελλάδα μετέσχε της εθνικής αντιστάσεως ως διοικητής του Συντάγματος ΒΑΛΤΟΥ των Εθνικών Ομάδων Ελλήνων Ανταρτών (1943-44). Διετέλεσε επίσης μέλος του Εθναρχικού Συμβουλίου Κύπρου.

Κυπριακός Στρατός

Τον Αύγουστο του 1960 διορίστηκε διοικητής του Κυπριακού Στρατού και το 1965 γενικός επιθεωρητής του ιδίου Στρατού.

Κέντρο Εκπαίδευσης Κυπριακού Στρατού: Βίντεο Ψηφιακός Ηρόδοτος- Αρχείο ΡΙΚ

Τιμήθηκε με διάφορα παράσημα, μεταξύ των οποίων: Ανώτερος Ταξιάρχης Γεωργίου και Φοίνικος μετά Ξιφών και Αστέρος, Αριστείον Ανδρείας, Πολεμικός Σταυρός (τέσσερις φορές), μετάλλια εξαίρετων πράξεων πολέμου 1940-41, Γαλλικός Πολεμικός Σταυρός, Αξιωματικός της Λεγεώνος Αξίας των Ηνωμένων Πολιτειών, D.C.O. (Αγγλίας), καθώς και δίπλωμα Αντιστάσεως της Διεθνούς Ενώσεως Αντιστάσεως (U.I.R.D.)

ΕΟΚΑ

Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος σε διάφορες συνεντεύξεις είχε αναφέρει ότι ο Μενέλαος Παντελίδης ήταν ανάμεσα σε αυτούς που εξετάστηκαν για ανάληψη της ηγεσίας της ΕΟΚΑ: Πέραν του Γρίβα, «Υπήρχον δια την θέσιν και έτεροι δύο στρατιωτικοί ως υποψήφιοι, ο στρατηγός Ν. Παπαδόπουλος («παππούς») και ο κυπριακής καταγωγής στρατηγός Μ. Παντελίδης». Ο ιστορικός Σπύρος Παπαγεωργίου αναφέρει  ότι «Ο Μακάριος ετάχθη υπέρ του Γεώργιου Γρίβα, τον οποίον εγνώρισε το πρώτον κατά το 1945 και εξετίμησε την ικανότητα και δράσιν του επί της οργανώσεως «Χ».

Ο Αντρέας  Αζίνας στο βιβλίο του από την πλευρά του αναφέρει ότι ο Παντελίδης είχε άλλη θεώρηση για τις μεθόδους που θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν και δεν ήταν υπέρ του αυστηρού αντάρτικου και ότι «Τάχθηκε υπέρ των λαϊκών κινητοποιήσεων και του περιορισμού του αγώνα σε μελετημένες σταθερές, ανεξάρτητα από τις αντιδράσεις των Άγγλων».

Πηγή:

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια