Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Χωριό της επαρχίας Λεμεσού, περί τα 10 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης της Λεμεσού, το οποίο τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει ραγδαία οικιστική ανάπτυξη.

Η Παλόδια είναι κτισμένη σε μέσο υψόμετρο 250 μέτρων. Το τοπίο της χαρακτηρίζεται από λοφώδη τοπογραφία και είναι διαμελισμένο από το ποτάμιο δίκτυο του ποταμού Γαρύλλη.

Από γεωλογικής απόψεως, στη διοικητική έκταση του χωριού κυριαρχούν οι αποθέσεις του σχηματισμού Πάχνας (εναλλασσόμενες στρώσεις κιμωλιών, μαργών και ψαμμιτών) πάνω στις οποίες αναπτύχθηκαν ασβεστούχα εδάφη, τέρρα ρόζα και ξερορεντζίνες.

Το χωριό δέχεται μια μέση ετήσια βροχόπτωση περί τα 500 χιλιοστόμετρα. Στην περιορισμένη καλλιεργήσιμη γη του καλλιεργούνται κυρίως οι χαρουπιές, οι ελιές, οι αμυγδαλιές, λίγα αμπέλια οινοποιησίμων ποικιλιών και ελάχιστα σιτηρά. Η κτηνοτροφία είναι πολύ περιορισμένη.

Από συγκοινωνιακής απόψεως, η Παλόδια συνδέεται στα βόρεια με το χωριό Σπιτάλι (περί τα 3 χμ.), στα βορειοδυτικά με το χωριό Παραμύθα (περί τα 2 χμ.) και στα νοτιοανατολικά με το προάστιο της Αγίας Φύλας (περί τα 5 χμ.) και μέσω του με την πόλη της Λεμεσού.

Το χωριό γνώρισε πληθυσμιακές αυξομειώσεις. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι πλήρεις απογραφές πληθυσμού έχουν ως εξής:

Σε επίσημους χάρτες η ονομασία του χωριού αναγράφεται ως Παλώδια (με ωμέγα. Φαίνεται όμως ότι σωστός είναι ο τύπος Παλόδια αφού μάλλον η ονομασία του χωριού είναι σύνθετη, με δεύτερο συνθετικό τη λέξη οδός. Προέκυψε δε από τη μορφολογία της περιοχής του χωριού όπου σχηματίζεται μια φυσική δίοδος ή πάροδος, απ’ όπου Παλόδκια. Ωστόσο υπάρχει και η πιθανότητα να ήταν άλλη η αρχική ονομασία του χωριού : ο μεσαιωνικός χρονογράφος Λεόντιος Μαχαιράς αναφέρει κοντά στη Λεμεσό οικισμό με την ονομασία Παλάτια που, κατά πάσαν πιθανότητα, πρόκειται για την Παλόδια. Τα Παλάτια (που ανευρίσκονται και σε μεσαιωνικούς καταλόγους χωριών ως Palatia) αποτελούσαν ιδιωτικό φέουδο του κόμητα της Τριπόλεως που ο βασιλιάς Ιάκωβος Α' (1382-1398) τον υποχρέωσε να το εκχωρήσει στον λόρδο της Βηρυτού μαζί με άλλα χωριά της περιοχής. Συνεπώς το χωριό υφίστατο κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας. Δεν μπορεί όμως ν’ αποδειχθεί εάν η αρχική του ονομασία ήταν Παλάτια που μετετράπη σε Παλόδκιαν ή εάν ήταν Παρόδια (πάροδος) που λανθασμένα κατεγράφη από τους Φράγκους ως Palatia-Παλάτια.

Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στον άγιο Νικόλαο και κτίστηκε το 1801. Σ’ αυτήν ο R. Gunnis (1936) γράφει ότι είχε δει μεγάλη φορητή εικόνα της Παναγίας, των αρχών του 17ου αιώνα, που προερχόταν από ερειπωμένη εκκλησία της περιοχής. Η εικόνα αυτή θεωρείται θαυματουργή και υπάρχουν διάφορες διηγήσεις για πολλά θαύματα που έκαμε όπως και για θεραπείες ιδίως των ματιών. Στα δυτικά του χωριού υπάρχει ξωκλήσι της Παναγίας Ευαγγελίστριας, ενώ προς τα νότια υπάρχει άλλο αφιερωμένο στον άγιο Δημητριανό.

Σήμερα η Παλώδια παρουσιάζει ραγδαία οικιστική και οικονομική ανάπτυξη. Οι κάτοικοι τα τελευταία χρόνια έχουν υπερτριπλασιαστεί λόγω της εξόδου των Λεμεσιανών από την πόλη επιλέγοντας να ζουν σε μια περιοχή που θυμίζει ύπαιθρο αλλά την ίδια στιγμή βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την Πόλη. 

Στην Παλώδια βρίσκεται και λειτουργεί το Μέλαθρον Αγωνιστών ΕΟΚΑ. 

Πηγή

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια