Παλλούρα
Μικρός αμιγής ελληνοκυπριακός οικισμός, εγκαταλειμμένος σήμερα, της επαρχίας Λευκωσίας, στα ανατολικά του χωριού Ξυλιάτος. Από διοικητικής απόψεως περιλαμβάνεται στην έκταση του χωριού Πλατανιστάσα.
Η Παλλούρα είναι κτισμένη σε μέσο υψόμετρο 480 μέτρων. Το τοπίο της είναι διαμελισμένο από το ποτάμιο δίκτυο του ποταμού Περιστερώνα.
Από γεωλογικής απόψεως ο οικισμός είναι τοποθετημένος πάνω στις λάβες πάνω στις οποίες αναπτύχθηκαν φαιοχώματα. Η περιοχή του δέχεται μια μέση ετήσια βροχόπτωση περί τα 400 χιλιοστόμετρα.
Στην επίσημη απογραφή πληθυσμού του 1901 αναφέρεται ότι οι κάτοικοι της Παλλούρας ήταν 10 ενώ στις υπόλοιπες απογραφές πληθυσμού ο οικισμός εμφανίζεται εγκαταλειμμένος.
Το χωριό δεν αναφέρεται σε μεσαιωνικές πηγές. Είχε ιδρυθεί πιθανότατα στα νεότερα χρόνια, ήταν πολύ μικρό και δεν επιβίωσε για πολύ. Ως οικισμός περιλαμβανόταν και στον επίσημο κυβερνητικό κατάλογο του 1905. Υπήρχε στο χωριό, πάντως, εκκλησία των Μεσαιωνικών χρόνων, από την οποία μάλιστα σώθηκε και μια φορητή εικόνα.
Ωστόσο υφίστατο και δεύτερος οικισμός με την ονομασία Παλλούρα, ονομασία που προήλθε από το τόσο κοινό στην Κύπρο θαμνώδες και ακανθώδες φυτό παλλούρα. Ο δεύτερος αυτός οικισμός βρισκόταν στα νότια της Λεύκας, κοντά στο δρόμο Λεύκας-Καλοπαναγιώτη. Φαίνεται ότι ο οικισμός αυτός είχε ιδρυθεί τον 19ο αιώνα, πιθανώς από εργάτες μεταλλείου που λειτούργησε στην περιοχή. Σύντομα όμως ο οικισμός διαλύθηκε. Ήδη ο G. Jeffery (1918) μνημονεύει τον οικισμό αυτό ως ερειπωμένο κιόλας στις μέρες του.