Οφιογενείς
Αρχαίο γένος ανθρώπων που πιστευόταν ότι κατάγονταν από τα φίδια. Κατά το μύθο, αρχηγέτης της γενιάς τους ήταν κάποιος που μεταμορφώθηκε από φίδι σε άνθρωπο. Ο αρχαίος συγγραφέας Στράβων μιλά για τους Οφιογενείς της πόλης Πάριον της Προποντίδος, λέγοντας ότι ήσαν οι ίδιοι φάρμακο για όσους δαγκώνονταν από φίδια: αγγίζοντας τους δαγκωμένους μετέφεραν πάνω τους το μελάνιασμα της πληγής και σταματούσαν τη φλεγμονή και τον πόνο.
Κατά το Ρωμαίο συγγραφέα Πλίνιο, οικογένειες Οφιογενών υπήρχαν και στην Κύπρο. Οι Οφιογενείς αυτοί προκαλούσαν τρόμο στα ερπετά και γιάτρευαν τους δαγκωμένους είτε με την επαφή είτε με την απομύζηση των πληγών τους. Θεραπευτικές ιδιότητες είχε και ο ιδρώτας τους και χαρακτηριστικό τους ήταν η δυσάρεστη οσμή των σωμάτων τους κατά την άνοιξη.
Για να επιβεβαιώσει την αναφορά του στους Οφιογενείς, ο Πλίνιος γράφει ότι όταν ο Κύπριος Οφιογενής Ευάγων πήγε πρεσβευτής στη Ρώμη, οι Ρωμαίοι θέλησαν να πειραματιστούν μαζί του. Έτσι, με εντολή των υπάτων, τοποθετήθηκε σ’ ένα πιθάρι γεμάτο φίδια. Αυτά αντί να δαγκώσουν τον Ευάγωνα, τον έγλειφαν. Μ’ αυτόν τον τρόπο αποδείχτηκαν οι μαγικές ιδιότητες των Οφιογενών.