Ούγος Α' Φαγιάνος Αρχιεπίσκοπος
Λατίνος αρχιεπίσκοπος Λευκωσία. Καταγόταν από ταπεινή οικογένεια του Φαγιάνο (Fagiano), χωριού κοντά στην Πίζα της Ιταλίας, γι’ αυτό κι είναι γνωστός και ως Ούγος ο εκ Πίζας (Hugo di Pisa). Φοίτησε σε πανεπιστήμια της Μπολώνια και της Ρώμης. Στη Ρώμη προσκολλήθηκε στην Αγία Έδρα περί το 1234. Λίγο αργότερα πήγε στη Γαλλία όπου διορίστηκε αρχιμανδρίτης στον μητροπολιτικό ναό της Ρουέν. Το 1248 ακολούθησε την σταυροφορία του βασιλιά της Γαλλίας «Αγίου» Λουδοβίκου και ήλθε μαζί του μέχρι την Κύπρο. Δεν συνέχισε όμως αλλά παρέμεινε στο νησί, όπου προσκολλήθηκε στην αδελφότητα των Λατίνων μοναχών του Πέλλα Παΐς. Σύντομα, αλλά άγνωστο πότε ακριβώς, ανήλθε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Λευκωσίας, μετά τον θάνατο του αρχιεπισκόπου Ευστοργίου. Πάντως, αν και εκλεγμένος και χειροτονημένος, μέχρι τον Απρίλιο του 1251 δεν είχε ακόμη ενθρονιστεί. Υπάρχει μαρτυρία για το ότι κατείχε κανονικά τον θρόνο τουλάχιστον από τις αρχές του 1252.
Ευθύς μετά την άνοδό του στον θρόνο Λευκωσίας, ήλθε σε οξεία σύγκρουση προς τον Ορθόδοξο αρχιεπίσκοπο Κύπρου Γερμανόν Α΄ Πησίμανδρον, για λόγους που παρατίθενται στο λήμμα Γερμανός αρχιεπίσκοπος. Εξοργισμένος τότε ο Ούγος Φαγιάνος έφυγε από την Κύπρο στην οποία δεν επέστρεψε παρά μόνο μετά τον θάνατο του βασιλιά Ερρίκου Α΄, το 1253. Λίγο αργότερα συγκρούστηκε και πάλι βίαια με τον Γερμανό Πησίμανδρο γιατί ο δεύτερος θεωρούσε τον εαυτό του ισάξιο κι όχι κατώτερο του Ούγου, προς τις εντολές του οποίου αρνείτο να υπακούσει. Η έριδα των δυο αρχιεπισκόπων ανάγκασε τον Γερμανό να προσφύγει στην Αγία Έδρα στη Ρώμη, όπου ακούστηκαν και οι απόψεις του Φαγιάνου, δι’ απεσταλμένων του. Αποτέλεσμα ήταν να εκδοθεί από τον πάπα Αλέξανδρο Δ΄* η περιβόητη Βούλλα* Σύπρια το 1260.
Μέσα στον ίδιο χρόνο ή τον επόμενο ο Ούγος Φαγιάνος εγκατέλειψε και πάλι την Κύπρο, για να μη επιστρέψει ξανά. Πήγε στην πατρίδα του Τοσκάνη όπου σ’ ένα κτήμα στην κοιλάδα Calci και με τη βοήθεια του αρχιεπισκόπου Πίζας Φρειδερίκου Βισκόντι έκτισε μοναστήρι των Αυγουστινιανών μοναχών που ονομάστηκε Επισκοπία, κατά το πρότυπο του μοναστηριού του Πέλλα Παΐς.
Υπάρχει διχογνωμία εάν μετά τη δεύτερη φυγή του ο Ούγος Φαγιάνος διατήρησε το αξίωμα του αρχιεπισκόπου Λευκωσίας ή όχι. Άλλοι υποστηρίζουν ότι είχε παραιτηθεί του αξιώματός του, κι άλλοι ότι το είχε διατηρήσει μέχρι το τέλος της ζωής του. Πέθανε στην Ιταλία τον Αύγουστο του 1268 ή του 1269.