Οσμάν Σιερίφ πασάς Osman Sherif Pasha
Τούρκος κυβερνήτης της Κύπρου από 24 Ιανουαρίου 1855 μέχρι τέλους του 1856. Η διακυβέρνηση του συνέπεσε με την εξαγγελία από την Πύλη του Χάττ-ι Χουμαγιούν, με το οποίο η οθωμανική κυβέρνηση υποσχόταν ότι θα εισάγονταν μεταρρυθμίσεις στη διοίκηση και ιδιαίτερα στη δικαιοσύνη, με τις οποίες θα βελτιωνόταν η θέση των ραγιάδων Χριστιανών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η εισαγωγή των μεταρρυθμίσεων εκείνων θα εύρισκε ποικίλες αντιδράσεις από όσους ευνοούνταν από το καθεστώς που ίσχυε, όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά και σε κάθε επαρχία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και δεν θα έφερνε σημαντικές αλλαγές ούτε στη νοοτροπία της άρχουσας τάξης ούτε και στην τύχη των υποδούλων.
Στον Οσμάν πασά καταλογίσθηκε αρχικά από τον Γάλλο πρόξενο Doazan σχετικά καλή θέληση και του αναγνωρίστηκαν από τον Άγγλο αναπληρωτή πρόξενο R. Η. Lang το 1862 (Θ. Παπαδόπουλλου, Προξενικά Ἔγγραφα τοῦ ΙΘ΄ αἰῶνος, σ. 70) σαν πολύ επιτυχημένες οι προσπάθειες που κατέβαλε το 1855-6 για την εξάλειψη των ακρίδων, οι οποίες τόσες καταστροφές προκαλούσαν στη γεωργία και την οικονομία της Κύπρου. Εντούτοις ο Λαφφών*, ο Γάλλος υποπρόξενος στη Λευκωσία, στις 28 Αυγούστου του 1856 (Κυπριακά Χρονικά, Θ΄, σσ. 110-117) περιέγραψε με πολύ μελανά χρώματα την κατάσταση που επικρατούσε στην Κύπρο επί Οσμάν Σιερίφ πασά: καταχρήσεις και αυθαιρεσίες κάθε είδους από ευνοούμενούς του και άλλους ισχυρούς Τούρκους εις βάρος Χριστιανών και κάθε είδους εγκλήματα παρέμεναν ατιμώρητα, ενώ Τούρκοι κατάδικοι αποφυλακίζονταν σε σύντομο διάστημα χωρίς να εκτίσουν την ποινή τους. Οι συνηθισμένες παραστάσεις των Ευρωπαίων προξένων για βελτίωση της κατάστασης και της θέσης των Χριστιανών κανένα αποτέλεσμα δεν έφερναν, αλλά αντίθετα προκαλούσαν περισσότερες αντιδράσεις εκ μέρους του Οσμάν, ο οποίος, όπως και τόσοι άλλοι διοικητικοί και Τούρκοι αγάδες, ερμήνευε το Χάττ-ι Χουμαγιούν σαν το τέλος κάθε ευρωπαϊκής επίδρασης πάνω στην οθωμανική διοίκηση.
Τον Οσμάν πασά, ο οποίος αναχώρησε από την Κύπρο γύρω στα μέσα Ιανουαρίου του 1857, διαδέχθηκε ο Κιανή Μεχμέτ πασάς.