Παλαιός οικισμός της Κύπρου, που δεν υφίσταται σήμερα. Μνημονεύεται στον κτηματικό κώδικα της Αρχιεπισκοπής, όπου σημειώνεται η ανοικοδόμηση της εκκλησίας του χωριού, που ήταν αφιερωμένη στην αγία Παρασκευή, κατά τα μέσα του 19ου αιώνα. Επίσης, στον κατάλογο της κτηματικής περιουσίας της συγκεκριμένης εκκλησίας, σημειώνεται κατά το 1840 ένα χωράφι μαζί με τα δέντρα του, εκ των οποίων τα δύο τρίτα του εισοδήματος ανήκαν στην εκκλησία και το υπόλοιπο ένα τρίτο στους ιερείς για να μνημονεύουν τον δωρητή, κάποιον Χατζηχριστόδουλο Χατζηλοΐζου.
Σημειώνεται επίσης η κατοχή από την εκκλησία ελαιόδεντρων σε 17 τοποθεσίες.
Το χωριό αυτό θα πρέπει να ευρισκόταν στην εκκλησιαστική περιφέρεια της Αρχιεπισκοπής, εφόσον σε δικό της κτηματικό κώδικα μνημονεύεται, αλλά σε ποιο ακριβώς μέρος, είναι άγνωστο. Πάντως το χωριό αυτό δεν φαίνεται να υπήρξε ποτέ σημαντικό ή και μεγάλο, και θα πρέπει να διαλύθηκε σχετικά πρόσφατα, μετά τα μέσα του 19ου αιώνα.