Κύπριος ιερω΅ένος του 19ου αιώνα, καταγό΅ενος από τη Λευκωσία. Διετέλεσε για 30 χρόνια ηγού΅ενος του ΅οναστηριού της Παναγίας Χρυσορροϊάτισσας στην επαρχία της Πάφου, από το 1827 ΅έχρι και τον θάνατό του το 1857. Ως ηγού΅ενος του ΅οναστηριού αυτού εξελέγη α΅έσως ΅ετά την εκλογή του προκατόχου του Χαρίτωνος ως επισκόπου Πάφου, τον Νοέ΅βριο του 1827.
Ο Ναθαναήλ εργάστηκε σκληρά για την ανοικοδό΅ηση του ΅οναστηριού της Παναγίας Χρυσορροϊάτισσας, ιδίως πολλών τ΅η΅άτων του τα οποία καταστράφηκαν κατά τη λεηλασία του από τους Τούρκους το 1821. Προς επιδιόρθωση του ΅οναστηριού, ο Ναθαναήλ επεδίωξε και εξασφάλισε ειδικό φιρ΅άνι που του παραχωρούσε σχετική άδεια. Επί δε της ηγου΅ενίας του, ο αριθ΅ός των ΅οναχών στο ΅οναστήρι αυτό κυ΅αινόταν γύρω στους 15.
Το 1833, κατά τη διάρκεια των τριών περίπου ταυτοσή΅ων επαναστατικών κινη΅άτων - του Ιωαννικίου στην Καρπασία, του Νικολάου Θησέως στη Λάρνακα και στο Σταυροβούνι και του επιλεγομένου Γκιαούρ Ιμάμη στην επαρχία Πάφου άνδρες του τελευταίου εξετράπησαν και σε πράξεις λεηλασίας. Μεταξύ διαφόρων χώρων που υπέστησαν τότε λεηλασία, ήταν και το μοναστήρι της Παναγίας της Χρυσορροϊάτισσας. Ο Ναθαναήλ αναγκάστηκε τότε να αντιμετωπίσει και αυτή την κατάσταση. Έτσι, αν και επί ηγουμενίας Ναθαναήλ έγιναν αρκετά έργα στο μοναστήρι και επίσης έγιναν διάφορες προς αυτό αφιερώσεις που περιελάμβαναν και κτηματικές περιουσίες, εν τούτοις δεν κατέστη δυνατό να αποκτήσει τούτο την παλαιότερη προ του 1821 ακμή του.
Πάντως, επί ηγουμενίας Ναθαναήλ, εκτός των κτηματικών αφιερώσεων, το μοναστήρι κατόρθωσε επίσης να αγοράσει και διάφορα άλλα μικρά κτήματα, σε διάφορες περιοχές της επαρχίας Πάφου, σύμφωνα προς σχετικές καταχωρήσεις που σώζονται στον Β' κτηματικό του κώδικα.
Επί ηγουμενίας Ναθαναήλ, ο προκάτοχός του Χαρίτων, ως επίσκοπος Πάφου πλέον, αρεσκόταν να διαμένει συχνά στο μοναστήρι της Χρυσορροϊάτισσας. Προς τούτο, έκτισε στο μοναστήρι και τρία δικά του δωμάτια.
Διάδοχος του Ναθαναήλ υπήρξε ο ηγούμενος Νεόφυτος, καταγόμενος από το διπλανό προς το μοναστήρι χωριό Παναγιά.