Όταν η Κύπρος ανακηρυσσόταν ανεξάρτητη Δημοκρατία, μόνο το Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας ήταν κατάλληλα εξοπλισμένο με τα τότε σύγχρονα μηχανήματα (ακτινολογικό, χημείο, τράπεζα αίματος κ.α.). Τα επαρχιακά Νοσοκομεία Λεμεσού, Αμμοχώστου, Λάρνακας, Πάφου και Κερύνειας ήσαν ανεπαρκώς επανδρωμένα και εξοπλισμένα, με επακόλουθο το Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας να λειτουργεί σαν το μοναδικό νοσοκομείο του νησιού για όλα τα δύσκολα περιστατικά. Η ύπαιθρος εξυπηρετείτο από 9 αγροτικά νοσοκομεία (που συντηρούνταν από τις κοινότητες, με οικονομική αρωγή από το δημόσιο) και από 8 αγροτικά υγειονομικά κέντρα.
Από το 1960 άρχισε μια γενική προσπάθεια αναβάθμισης των υπηρεσιών που πρόσφεραν τα νοσοκομεία, στα οποία προσελήφθη πρόσθετο προσωπικό, δημιουργήθηκαν νέες ειδικότητες, προστέθηκε σύγχρονος εξοπλισμός, έγιναν επεκτάσεις κ.α., ενώ τα αγροτικά νοσοκομεία, τα οποία συντηρούνταν από τις χωριτικές αρχές, τα ανέλαβε η κυβέρνηση.
Την πρόοδο στον τομέα της παροχής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ανέκοψε η τουρκική εισβολή του 1974, όταν χάθηκαν τα επαρχιακά νοσοκομεία Αμμοχώστου και Κερύνειας, 6 αγροτικά υγειονομικά κέντρα και 20 ιδιωτικές κλινικές.
Μετά την εισβολή άρχισε νέα εντατική προσπάθεια, με την ανέγερση νέων συγχρόνων νοσοκομείων στις πόλεις και τη βελτίωση των προσφερομένων υπηρεσιών από τα άλλα κρατικά ιατρικά ιδρύματα. Σταθμός στα προγράμματα του υπουργείου Υγείας για νέα νοσοκομειακά κτίρια απετέλεσε το 1982, όταν άρχισε η ανέγερση του Νοσοκομείου «Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄» στη Λευκωσία και του νέου νοσοκομείου Λάρνακας, με βάση μελέτες ξένων εμπειρογνωμόνων. Ειδικότερα το νοσοκομείο «Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄» διαθέτει τον πιο σύγχρονο εξοπλισμό όσον αφορά τις ειδικότητες του παιδιατρικού, του μαιευτικού και του γυναικολογικού. Παράλληλα έγινε ανασχεδιοποίηση του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, άρχισε η ανέγερση του νέου Γενικού Νοσοκομείου Πάφου, ιδρύθηκαν εξωτερικά ιατρεία νοσοκομείων, και δημιουργήθηκαν νέα αγροτικά υγειονομικά κέντρα, ενώ στα υφιστάμενα έγιναν βελτιώσεις. Επίσης λειτούργησαν τρία περιφερειακά νοσοκομεία (Παραλιμνίου, Κυπερούντας και Πόλης Χρυσοχούς).
Σήμερα όλες οι επαρχίες έχουν αποκτήσει καινούργια Νοσοκομεία, ενώ η τριτοβάθμια ιατρική περίθαλψη αναπτύχθηκε σε τέτοιο βαθμό που πολλά περιστατικά τα οποία αποστέλλονταν προηγουμένως στο εξωτερικό για θεραπεία, σήμερα θεραπεύονται στην Κύπρο. H μεταμόσχευση νεφρών, η εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς, ο καθετηριασμός και οι νευροχειρουργικές επεμβάσεις είναι σήμερα επεμβάσεις ρουτίνας.
Σταθμό στον τομέα της υγείας αποτέλεσε το 2007, όταν εγκαινιάστηκε το νέο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, του οποίου η δαπάνη ανέγερσης και εξοπλισμού ανήλθε γύρω στα 120 εκατομμύρια λίρες.
Πρέπει εξάλλου να αναφερθεί η λειτουργία, στη Λευκωσία, του Παρασκευαΐδειου Χειρουργικού και Μεταμοσχευτικού Κέντρου, και του Ογκολογικού Κέντρου της Τράπεζας Κύπρου.
Βλέπε επίσης λήμμα υγεία.
Για την κατάσταση που επικρατούσε πριν από την ανεξαρτησία, σε σχέση προς την ίδρυση και λειτουργία νοσοκομείων, γίνονται αναφορές στα κεφάλαια περί της ιστορίας των έξι πόλεων του νησιού, όπως και μερικών αγροτικών κέντρων και μεγάλων χωριών, όπου ιδρύθηκαν και λειτούργησαν κατά καιρούς νοσοκομεία.