Νικολίνος ή Νικόλας Nicolino Constantino Κωνσταντίνος
Πρόσωπο που είχε πάρει ενεργό μέρος σε συνωμοσία κατά της ζωής του βασιλιά της Κύπρου Ιακώβου Β' (1460-1473), το 1470. Δεν ήταν ευγενής αλλά άνθρωπος του λαού, ιδιαίτερα όμως αγαπητός στους αρχόντους. Ήταν μουσικός και έτρεφε ιδιαίτερο μίσος κατά του βασιλιά Ιακώβου Β΄ γιατί κάποτε που ο βασιλιάς του είχε ζητήσει να παίξει ένα σόλο, τον χαστούκισε γιατί δεν είχε παίξει καλά.
Η συνωμοσία, ωστόσο, του 1470, είχε σχεδιαστεί από δυσαρεστημένους ευγενείς μ’ επικεφαλής τον Μπαλιάν ντε Νόρες (της γνωστής μεσαιωνικής οικογένειας της Κύπρου), και με τη συμμετοχή των τριών αδελφών Ιακώβου, Ιωάννη και Καρσεράν Τσίμι, του Δημητρίου Βουστρωνίου, του Ιακώβου Σαλάκχα και άλλων. Οι συνωμότες, στην ομάδα των οποίων εντάχθηκε και ο Νικολίνος Κωνσταντίνος, κατέστρωσαν τα σχέδιά τους για εξόντωση του βασιλιά στη Μόρφου, όπου είχαν συγκεντρωθεί με τη δικαιολογία ότι ήθελαν να ξεφύγουν από την επιδημία πανώλους που μάστιζε τότε την πρωτεύουσα. Τόσο ο Γεώργιος όσο κι ο Φλώριος Βουστρώνιος αναφέρουν ότι είχε αποφασιστεί να στηθεί ενέδρα στον βασιλιά, στην τοποθεσία Αγρίδι (περιοχή σημερινής Αγίρτας, στο «πέρασμα» του βουνού μεταξύ Λευκωσίας και Κερύνειας). Ένας Μαλτέζος όμως, ονόματι Ιάκωβος, που βρισκόταν στην υπηρεσία του βασιλιά κι ήταν τότε διοικητής της Πεντάγυιας, απεκάλυψε τη συνωμοσία στον βασιλιά κι ο τελευταίος διέταξε τη σύλληψή τους. Η δίκη τους έγινε στην Άνω Βουλή και οι περισσότεροι, μεταξύ των οποίων οι τρεις αδελφοί Τσίμι, ο Βουστρώνιος κι ο Νικολίνος Κωνσταντίνος, καταδικάστηκαν σε θάνατο κι εκτελέστηκαν με αποκεφαλισμό στη Λευκωσία.