Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Δικηγόρος, δήμαρχος Πάφου και «πατέρας τῆς ἐν Πάφῳ ἑλληνικῆς παιδείας». Γεννήθηκε στην πόλη της Πάφου το 1885 και πέθανε το 1964. Ανήκε στην οικογένεια των Νικολαϊδών, που καταγόταν από το μεγάλο χωριό της επαρχίας Πέγεια και που, για τρία τέταρτα του αιώνος, διηύθυνε την πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή της Πάφου.

Ο πατέρας του Χατζηγιαννακός Νικολαΐδης (1852-1917) διετέλεσε μέλος του δημοτικού συμβουλίου της Πάφου και της εφορείας ελληνικών σχολείων της πόλης, μαζί δε με τον αδελφό του Νεόφυτο Νικολαΐδη, πολιτευτή και δικηγόρο, ίδρυσαν το ισχυρό Νικολαϊδικό κόμμα, που στις αρχές του 20ού αιώνα ανέπτυξε δράση και στο γνωστό αρχιεπισκοπικό ζήτημα υποστηρίζοντας την κυρηνειακή μερίδα. Ο Χατζηγιαννακός πρωτοστάτησε στην ίδρυση του ημιγυμνασίου Πάφου (1905) και νυμφεύθηκε την Αγγελική Ιωάννου Αραούζου, της μεγάλης οικογένειας της Λεμεσού, αδελφή του πολιτευτή Σπύρου Αραούζου.

Ο Νικόλας Ι. Νικολαΐδης έμαθε τα πρώτα γράμματα στην Κατώτερη Ελληνική Σχολή Κτήματος (Πάφου) και στο Σχολαρχείο Λεμεσού. Τέλειωσε το γυμνάσιο στην Αθήνα και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1901. Το 1905 αναγορεύθηκε διδάκτωρ της Νομικής και το 1907 πήρε άδεια δικηγόρου από τον Άρειο Πάγο. Τον ίδιο χρόνο άρχισε την εξάσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος στην Πάφο που το συνέχισε για δεκαετίες. Διακρίθηκε ως νομικός, ιδιαίτερα στις υποθέσεις αστικού δικαίου.

Από τον πρώτο χρόνο της επιστροφής του στην Πάφο εξελέγη σχολικός έφορος.  Έκτοτε και μέχρι το τέλος της ζωής του, υπηρέτησε την πόλη του ως σχολικός έφορος και, για πολλές δεκαετίες, ως πρόεδρος της σχολικής εφορείας. Η μακρά περίοδος της πολύπλευρης προσφοράς του Ν. Ι. Νικολαΐδη στην παιδεία του τόπου του αποτελεί σταθμό προόδου στην εκπαίδευση της Πάφου.

Διαπιστώνοντας την έλλειψη κατάλληλων σχολικών κτιρίων στην πόλη και αφορμώμενος από την προσφορά του ομογενούς της Αμερικής Δημητρίου Κωνσταντίνου να κτίσει παρθεναγωγείο στην Πάφο, αποφάσισε, το 1927, να αναλάβει εξ ολοκλήρου τις δαπάνες για το κτίσιμο γυμνασίου. Το σχέδιο του «Γυμνασίου Νικολάου Ι. Νικολαΐδου» έκαμε ο αρχιτέκτων Φωτιάδης και η οικοδόμησή του συμπληρώθηκε μέσα στο 1928. Το κτίριο αυτό στέγασε τους μαθητές του Γυμνασίου Πάφου μέχρι το 1960, όταν με φροντίδα της εφορείας, της οποίας ήταν πρόεδρος, κτίστηκε το νέο κτίριο του Γυμνασίου Πάφου και αργότερα (1963) του Β΄ Γυμνασίου Πάφου. Για το κτίσιμο και των δυο αυτών οικοδομημάτων ο Ν. Ι. Νικολαΐδης συνεισέφερε εξ ιδίων σημαντικά ποσά. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα αφιέρωσε αποκλειστικά στη φροντίδα των σχολείων και της παιδείας της πόλης του.

Στα δημοτικά πράγματα της Πάφου συμμετέσχε για πρώτη φορά το 1917 όταν, στις δημοτικές εκλογές του έτους εκείνου, εξελέγη μέλος του δημοτικού συμβουλίου και στη συνέχεια αντιδήμαρχος. Το 1920, σε νέες εκλογές, κατέλαβε τη θέση του δημάρχου στην οποία έμεινε, επανεκλεγόμενος, μέχρι το 1943. Κατά τη διάρκεια της δημαρχίας του φρόντισε για τον εξωραϊσμό της πόλης της Πάφου, τη βελτίωση των δρόμων και της ύδρευσής της, την ανέγερση νέας δημοτικής αγοράς, την αναδιοργάνωση και επέκταση του κοινοτικού, τότε, νοσοκομείου καθώς και την εγκατάσταση ηλεκτροπαραγωγού σταθμού το 1922. Φρόντισε επίσης για τη βελτίωση του λιμανιού της Κάτω Πάφου και κατέβαλε προσπάθειες για την ανάπτυξη του τουρισμού στην πόλη και επαρχία της Πάφου.

Ο Ν. Ι. Νικολαΐδης διατέλεσε ακόμη θρονικός επίτροπος της επισκοπής Πάφου, πρωτοστάτησε στην οικοδόμηση του ναού του Αγίου Κενδέα και υπήρξε ένας από τους συνιδρυτές της τράπεζας «Μέλισσα», που το 1945 συγχωνεύθηκε με την Τράπεζα Κύπρου.

Η βρετανική κυβέρνηση τον τίμησε με το παράσημο του Αξιωματικού της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, το μετάλλιο του Ιωβηλαίου του βασιλιά Γεωργίου Ε΄ και το μετάλλιο της Στέψης του βασιλιά Γεωργίου Στ΄. Προτομή του Νικόλα Ι. Νικολαΐδη έχει στηθεί στο προαύλιο του γυμνασιακού κτιρίου που έκτισε και πρόσφερε στην πόλη του.

Πηγή

1. Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια