Μέλισσα
Μεσαιωνικός οικισμός της Κύπρου, που δεν υφίσταται σήμερα. Σε παλαιούς χάρτες του 16ου και του 17ου αιώνα, ευρίσκεται σημειωμένος ως Melisa (Μέλισσα, αλλά ίσως και Μελίσσια, τα), νοτιοανατολικά του χωριού Αθηένου.
Δηλαδή κάπου κοντά στα σημερινά χωριά Τρούλλοι και Αβδελλερόν. Για τον οικισμό αυτό, που θα πρέπει να είχε διαλυθεί κατά την περίοδο της Οθωμανικής κατοχής της Κύπρου, δεν υπάρχουν άλλες πληροφορίες.
Τοποθεσία Μελίσσιν, που αναφέρεται ότι κάποτε ήταν μικρός οικισμός που επίσης διαλύθηκε, υπάρχει και στην Τηλλυρία, μεταξύ των χωριών Πωμός και Παχύαμμος.
Ένας δεύτερος οικισμός με την αυτή ή παραπλήσια ονομασία (Μελίσα ή Μελίσσα) υπήρχε κοντά στη βόρεια ακτή, δυτικότερα του χωριού Φλαμούδι. Ο οικισμός αυτός, που για κάποιο χρόνο συνυπήρχε με τον γειτονικό οικισμό του Φλαμουδιού, βρίσκεται σημειωμένος σε παλαιούς χάρτες ως Matisa, Natisa, Macisa κλπ.
Σύμφωνα προς την τοπική παράδοση η Μελίσσα είχε και ναό αφιερωμένο στην Παναγία. Ξωκκλήσι αφιερωμένο στην Παναγία Μέλισσα σωζόταν στα δυτικά του Φλαμουδιού. Ο οικισμός της Μέλεσσας φαίνεται ότι εγκαταλείφθηκε κατά την πρώιμη περίοδο της Τουρκοκρατίας, οπότε οι κάτοικοι μετοίκησαν σε άλλα γειτονικά χωριά και ιδίως στο Φλαμούδι. Η εγκατάλειψη του χωριού οφειλόταν, πάντοτε κατά την τοπική παράδοση, σε επιδρομές πειρατών, δεδομένου ότι η θέση του, κοντά στην ακτή, δεν προσέφερε επαρκή προστασία.