Αβούλ Αβάρ Abul Awar
Αμπού ‘λ Αβάρ ή Αβουλαούρ ή Αβουλαβάρ. Άραβας που ηγήθηκε επιδρομής κατά της Κύπρου, της δεύτερης που είχε εξαπολύσει κατά του νησιού ο εμίρης της Συρίας Μωαβίας. Την πρώτη είχε διενεργήσει κατά την άνοιξη του 649 μ.Χ. Λίγα χρόνια αργότερα, στα 653-4 και, σύμφωνα προς τις αραβικές πηγές, με τη δικαιολογία ότι οι Κύπριοι είχαν δανείσει πλοία στους Βυζαντινούς για επίθεση κατά της Συρίας, εξαπέλυσε τη δεύτερη καταστροφική επιδρομή του. Δικαιολογία για την επιδρομή του 653-4 ήταν ότι οι Κύπριοι, με το να δανείσουν πλοία στους Βυζαντινούς, είχαν παραβιάσει τη «συνθήκη» που είχαν υπογράψει με τον Μωαβία το 649 μ.Χ. Όμως τέτοια συνθήκη δεν φαίνεται να είχαν υπογράψει οι Κύπριοι τότε, αλλά ίσως είχαν μόνο διαπραγματευθεί μαζί του μέχρι που έφτασε ο Βυζαντινός ναύαρχος Κακόρριζος και τους απάλλαξε από αυτόν.
Τη δεύτερη αυτή επιδρομή ο Μωαβίας διενήργησε με 500 πλοία, δικά του αλλά και αιγυπτιακά, και με 12.000 στρατό μ' επικεφαλής τον Αβού 'λ Αβάρ, σύμφωνα προς συριακές πηγές. Αυτός κατέλαβε πρώτα την Κωνσταντία και με 40ήμερη λεηλασία ολοκλήρωσε την καταστροφή που η πόλη είχε πάθει κατά την προηγούμενη επιδρομή. Στη συνέχεια κατέλαβε και λεηλάτησε άγρια ολόκληρο σχεδόν το νησί, του οποίου οι κάτοικοι είχαν καταφύγει στα βουνά, ενώ ένας αριθμός είχε οχυρωθεί στην Πάφο. Ο Αβού 'λ Αβάρ την πολιόρκησε και αφού οι υπερασπιστές της πόλης απέρριψαν τους όρους ειρήνης που τους πρότεινε, την χτύπησε άγρια με πολεμικές μηχανές. Τελικά όμως υπέγραψε συμφωνία με τους κατοίκους της Πάφου, που παραδόθηκαν. Βάσει αυτής, ο Αβού 'λ Αβάρ θα έπαιρνε όλους τους θησαυρούς της πόλης αλλά θα χάριζε τη ζωή στους κατοίκους και υπερασπιστές της, που θα ήταν ελεύθεροι είτε να παραμείνουν στο νησί, είτε ν' αναχωρήσουν για να ζήσουν σε διάφορες ελληνικές επαρχίες αν το επιθυμούσαν.
Μετά απ' αυτό, ο Αβού 'λ Αβάρ επέστρεψε φορτωμένος λάφυρα στη Συρία. Όμως οι 12.000 στρατιώτες του που είχαν πάρει μέρος στην εκστρατεία, παρέμειναν στο νησί και γι' αυτούς χτίστηκε τζαμί, ίσως στην Πάφο. Σ' αυτούς προστέθηκαν και αρκετοί Σύροι έποικοι, προφανώς πρόσφατα εξισλαμισμένοι, τεχνίτες με βυζαντινή κουλτούρα που έπαιρναν τακτικό μισθό και που εγκαταστάθηκαν σε πόλη που χτίστηκε γι' αυτούς στην περιοχή της Πάφου στη Λιμενιώτισσα και ίσως και στη Μάα (άραβ.Μah=νερό, τόπος προμήθειας νερού, πόλη). Οι τεχνίτες αυτοί θα χρησιμοποιήθηκαν για τη ναυπήγηση αραβικού στόλου με την πολύτιμη κυπριακή ξυλεία, που τόσο χρειάζονταν οι Άραβες.