Ή Αμπού Μπεκρ, ή Αμπού Μπακρ, ή (στις βυζαντινές πηγές) Αβουβάχαρος. Άραβας, πεθερός του προφήτη Μωάμεθ από την κόρη του Αϊσιά, επόπτης του εθνικού ιερού της Κααβά στη Μέκκα. Σύμφωνα προς μια και μόνη ιστορική πηγή, αυτός εγκαινίασε τις αραβικές επιδρομές κατά της Κύπρου (7ος- 10ος αι. μ.Χ.), αφού ηγήθηκε της πρώτης απ' αυτές, που συνέβη περί το 632 μ.Χ. επί αυτοκράτορα Ηρακλείου. Όπως αναφέρει μόνος ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος στο βιβλίο του «Περί θεμάτων», ο Αβού Βεκρ, πρώτος χαλίφης του Ισλάμ (632- 634 μ.Χ.) και διάδοχος του Μωάμεθ, έπλευσε προς την Κύπρο και επετέθη κατά της πόλης του Κιτίου. Οι ανατολικοί ιστορικοί δεν αναφέρουν το γεγονός, που θεωρείται αστήρικτο. Από ένα χωρίο στο «Βίο» του Αγίου Τριφυλλίου (Acta Sanctorum Junii, II, 684 Ε) προκύπτει ότι επί Ηρακλείου έγινε πράγματι πειρατική επιδρομή των Αράβων στην Κύπρο. Αυτό, συνδυαζόμενο προς άλλη είδηση στον «Βίο» για (αχρονολόγητη) αραβική επιδρομή κατά της Λευκωσίας, καθιστά πιθανόν ότι ο Πορφυρογέννητος παρερμήνευσε ή μεγαλοποίησε μια τέτοια πειρατεία ως επίθεση ή εισβολή. Ο ίδιος γνωρίζει την επιδρομή του Μωαβία, στα 649 μ.Χ. αλλά δεν την χρονολογεί. Διάφορες άλλες πηγές και παραδόσεις αναφέρουν απιθάνως ότι ήταν η κόρη του Αβού Βεκρ που πέθανε στην Κύπρο πέφτοντας από το ζώο της και θάφτηκε κοντά στη Λάρνακα, όπου και το τέμενος το γνωστό σαν Χαλά Σουλτάν Τεκκέ. Άλλες παραδόσεις, ότι ο Αβού Βεκρ κατέλαβε το Κίτιον, ή ότι πέθανε κι αυτός στην Κύπρο, δεν τεκμηριώνονται. Το επεισόδιο πάντως του θανάτου της Ουμ Χαράμ, που τάφηκε στο τέμενος παρά την αλυκή της Λάρνακας, τοποθετείται λίγο αργότερα, γύρω στην άνοιξη του 649 μ.Χ., κατά την επιδρομή στην Κύπρο του Μωαβία, εμίρη της Συρίας.
Βλέπε λήμμα: Αράβων επιδρομές