Κύπριος τοπικός άγιος που είχε διατελέσει και επίσκοπος Ταμασσού κατά τον 1ο μ.Χ. αιώνα. Στο Συναξάριον της Κωνσταντινουπόλεως μνημονεύεται (χωρίς υπόμνημα) στις 17 Σεπτεμβρίου, μαζί με τον άγιο Ηρακλείδιο* πρώτο επίσκοπο Ταμασσού, του οποίου υπήρξε μαθητής.
Παρά το ότι στο Βίο του αγίου Ηρακλειδίου αναφέρεται ότι αυτός είχε ειρηνικό τέλος, ανάμεσα στους μαθητές του, ωστόσο ο Συναξαριστής γράφει ότι τόσο ο Ηρακλείδιος όσο κι ο μαθητής του Μύρων (που συνεορτάζονται στις 17 Σεπτεμβρίου), μαρτύρησαν επί της πυράς:
Πυρᾷ τεθέντες Ἡρακλείδης καί Μύρων,
Χριστῷ προσηνέχθησαν ὡς ὀσμή μύρου.
Το Συναξάριον της Κωνσταντινουπόλεως θεωρεί, επίσης, ότι οι δυο άγιοι μαρτύρησαν μαζί:
Σεπτεμβρίου 17... καί ἄθλησις [= μαρτυρικός θάνατος] τῶν ἁγίων μαρτύρων Ἡρακλείδου καί Μύρωνος ἐπισκόπων Ταμάσου τῆς Κύπρου.
Εάν όμως οι δυο άγιοι μαρτύρησαν μαζί, δεν ήταν δυνατό ο δεύτερος να διαδεχθεί τον πρώτο και συνεπώς ο Μύρων δεν θα μπορούσε να είχε διατελέσει επίσκοπος Ταμασσού. Πολύ περισσότερο αφού σε άλλη πηγή (Βίος αγίου Ηρακλειδίου) αναφέρεται ότι ο Ηρακλείδιος, πεθαίνοντας, χειροτόνησε σε εκκλησιαστικούς δύο άλλους μαθητές του, τον Μνάσωνα* και τον Ρόδωνα*.
Μήπως η ονομασία Μύρων αποτελούσε επίθετο του διαδόχου του αγίου Ηρακλειδίου, του επισκόπου και πρώην μαθητή του αγίου Μνάσωνος;