Αβίτος Αουίτος
Ή Ψευδαντωνίνος ή Μάρκος Αυρήλιος Αντωνίνος ή Ηλιογάβαλος ή Ελαγάβαλος. Αυτοκράτορας της Ρώμης (218- 222 μ.Χ.) Ανεψιός της Ιουλίας Δόμνας, συζύγου του Σεπτίμιου Σεβήρου και εγγονός της Ιουλίας Μαίσας. Σε ηλικία 14 χρόνων ανακηρύχτηκε από το στρατό, στην Έμεσα της Συρίας, αυτοκράτορας και εκτόπισε το Μακρίνο, που για δύο χρόνια (217- 218 μ.Χ.) είχε διαδεχτεί τον Καρακάλλα, αφού είχε πρωτοστατήσει στη δολοφονία του. Ηδονοπαθής όπως ο Νέρων και ο Κόμμοδος, ο Ελαγάβαλος οδήγησε την αυτοκρατορία σε ερείπια και μόνο σκοπό του είχε τη διάδοση της λατρείας του θεού Ήλιου της Έμεσας, Ελαγάβαλου, του οποίου το όνομα πρόσθεσε στο δικό του, στη Ρώμη, που την απέρριπτε. Μάταια η γιαγιά του προσπάθησε να χαλιναγωγήσει τα απίθανα καπρίτσια του, που κατέληξαν στο λιντσάρισμά του. Η περιπετειώδης ζωή του περιλάμβανε αγριότητες στην Αραβία και στην Κύπρο. Κατά τον Δίωνα Κάσσιο (LXXIX, 3, 4-5, βλ. ΑΚΕΠ. Α', 1971, σσ. 362, 363): ...και στην Αραβία (σκότωσε) τον Πείκαν Καιριανόν, που του είχαν εμπιστευθεί τη διοίκησή της, γιατί δεν πήγε αμέσως με το μέρος του, και στην Κύπρο τον Κλαύδιο Άτταλο (Paterclianus) γιατί πρόσβαλε τον Κωμάζοντα.O Κλαύδιος Άτταλος ήταν κυβερνήτης κάποτε της Θράκης και διώχτηκε από τη Σύγκλητο, από τον [Σεπτίμιο] Σεβήρο [193-211 μ.Χ.], όταν είχε τον πόλεμο με τον Νίγρο τον ξανάφερε πάλι στη Σύγκλητο ο Ταραύτας και τότε με κλήρο στάλθηκε κυβερνήτης της Κύπρου, γιατί ήλθε σε σύγκρουση με τον Κωμάζοντα. Ο Κλαύδιος Άτταλος είναι γνωστός και από μιλιοδείχτη στους Σόλους, στη δίγλωσση επιγραφή του οποίου αναφέρονται ο Μακρίνος και ο Καίσαράς του Διαδουμενιανός. Κατά τον Mitford, ο Άτταλος ήταν ανθύπατος της Κύπρου στα 218/219 μ.Χ., είχε διωχτεί από το Σεβήρο στα 193/4 μ.Χ., αποκαταστάθηκε στη Σύγκλητο από τον Καρακάλλα, για να εκτελεστεί από τον Ελαγάβαλο. Ήταν αδελφός του C. Claudius Attalus Paterculianus, consul suffectus επί Σεβήρου. Κι οι δυο ήταν πολίτες της Περγάμου, προφανώς Έλληνες που είχαν ρωμαϊκή υπηκοότητα.