Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Έλληνας πολιτικός και διπλωμάτης. Ο Δημήτρης Μπίτσιος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1915 και πέθανε στις 10 Ιανουαρίου το 1984 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Υπηρέτησε ως διπλωματικός υπάλληλος σε πρεσβείες της Ελλάδας σε διάφορες χώρες. Διετέλεσε επίσης, μεταξύ 1961 και 1965, αρχηγός της μόνιμης ελληνικής αντιπροσωπείας στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών με τον βαθμό πληρεξουσίου υπουργού. Μετά την πτώση της Χούντας (1974), υπηρέτησε ως υπουργός των Εξωτερικών στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, μέχρι το 1977.

Ο Δημήτριος Μπίτσιος, ως αξιωματούχος σε διάφορες κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ασχολήθηκε για πολλά χρόνια με διάφορες φάσεις του Κυπριακού ζητήματος, ήδη από το 1951-1954, όταν υπηρετούσε στην ελληνική πρεσβεία στο Λονδίνο. Το 1954 ανέλαβε τη Διεύθυνση Εξωτερικού Τύπου που κατά την ακολουθήσασα κρίσιμη περίοδο ασχολήθηκε κυρίως με τη διαφώτιση των ξένων περί το Κυπριακό. Το 1955 ήταν μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Τριμερή Διάσκεψη του Λονδίνου για την Κύπρο και από το 1956 κ.ε. συμμετείχε ενεργά ως μέλος των ελληνικών αντιπροσωπειών στις συζητήσεις περί το Κυπριακό στα Ηνωμένα Έθνη. Μεταξύ 1956 και 1957 οργάνωσε γραφείο τύπου και διαφώτισης στη Νέα Υόρκη.

Κατά το 1957-1958, ως στενός συνεργάτης του Ευάγγελου Αβέρωφ, υπουργού Εξωτερικών, είχε πολλές εμπιστευτικές και παρασκηνιακές επαφές με Βρετανούς και άλλους, πάντοτε με επίκεντρο το ζήτημα της Κύπρου και ήταν βασικό μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στις συνομιλίες της Ζυρίχης που οδήγησαν στη γνωστή λύση ανεξαρτησίας της Κύπρου.

Διακοινοτικές  

Αργότερα, μετά τις Διακοινοτικές Ταραχές και την αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων από την Κυβέρνηση (τέλος του 1963 κ.ε.), ο Δημήτριος Μπίτσιος πήρε μέρος στις κρίσιμες συνεδρίες και παρασκηνιακές ζυμώσεις στην έδρα του ΟΗΕ για το Κυπριακό (1964-1965). Την ίδια περίοδο στον ΟΗΕ την Κύπρο Εκπροσώπούσε ο Ζήνων Ρωσσίδης και την Τουρκία ο Εράλπ Ορχάν.

Τον Ιανουάριο του 1966 ανέλαβε διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του τότε Βασιλιά Κωνσταντίνου σε αντικατάσταση του νομικού Κωνσταντίνου Χοϊδά, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι και το Πραξικόπημα της Χούντας την 21η Απριλίου 1967, οπότε παραιτήθηκε επιστρέφοντας στο διπλωματικό σώμα. Διαδραμάτισε εποικοδομητικό ρόλο στην άμβλυνση των διαφωνιών του βασιλιά με τον Γεώργιο Παπανδρέου  και τον Δεκέμβριο του 1966 είχε ουσιαστική συμμετοχή στη συμφωνία βασιλιά-Παπανδρέου-Κανελλόπουλου για την ανατροπή της κυβέρνησης των Αποστατών και την αντικατάστασή της με υπηρεσιακή, υπό τον Ιωάννη Παρασκευόπουλο  γεγονός που άνοιγε τον δρόμο για ομαλοποίηση της πολιτικής ζωής -τελικά, όμως, επενέβησαν οι πραξικοπηματίες συνταγματάρχες ένα μήνα πριν από τις προγραμματισμένες εκλογές.

Το  1972  παραιτήθηκε από το διπλωματικό σώμα και ιδιώτευσε μέχρι και την πτώση της Χούντας.  Από τον Ιούλιο μέχρι τον Νοέμβριο του 1974, στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας  διορίστηκε υφυπουργός Εξωτερικών ενώ στην Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή  από τον Νοέμβριο του 1974 έως τον Νοέμβριο του 1977, ανέλαβε εξωκοινοβουλευτικός Υπουργός Εξωτερικών.  Ο Μπίτσιος κατά τη διάρκεια της Τουρκικής Εισβολής υπηρετούσε ως Υπουργός Εξωτρικών της Ελλάδας. 

Συγγραφικό έργο 

• Έγραψε διάφορα βιβλία, μεταξύ των οποίων: Αἴγυπτος καί Ἐγγύς Ἀνατολή (1938), Ἡ Μεγάλη Ἰδέα τοῦ  Ἑλληνισμοῦ (1945), Κρίσιμες Ὧρες (χ.χ.ε) κ.α.
• Στο βιβλίο του Κρίσιμες Ὧρες, ο Δημήτριος Μπίτσιος ασχολήθηκε με την πορεία του Κυπριακού από το 1951 μέχρι το 1964.

Πηγές:

1. Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια
2. Wikipedia: Δημήτρης Μπίτσιος
3. Θέματα Ελληνικής Ιστορίας