Αβίτος Αουίτος Ιούλιος
Ευγενής Ρωμαίος «άρχων» (διοικητής [proconsul]) της Μεσοποταμίας. Μετά «τήν τῆς Ἀσίας ἀρχήν» στάλθηκε στην Κύπρο από τον αυτοκράτορα της Ρώμης Καρακάλλα (211- 217 μ.Χ.), ο οποίος βρισκόταν τότε στη Μεσοποταμία, σαν «κληρωτῷ τινι σύνεδρος», δηλαδή σύμβουλος σε κάποιο κυβερνήτη (ανθύπατο) διορισμένο από τη σύγκλητο. Στην Κύπρο ο Ι. Αβίτος «ὑπό γήρατος καί ὑπ' ἀρρώστιας ὢφθη συναιρούμενος», δηλαδή πέθανε από γηρατειά και αρρώστια. Η ιδιότητα με την οποία ο Ι. Αβίτος στάλθηκε να συμβουλεύσει τον ανθύπατο δεν είναι σαφής, ο χρόνος όμως πιθανολογείται από τον Mitford στα 215 μ.Χ.. Ο Ι. Αβίτος ήταν σύζυγος της Ιουλίας Μαίσας (Iulia Maesa) γυναικαδέλφης του αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου (193- 211 μ.Χ.) και γιαγιάς των μετέπειτα αυτοκρατόρων Μάρκου Αυρήλιου Αντωνίνου Ελαγάβαλου ή Ηλιογάβαλου, άλλως Αουίτου ή Ψευδαντωνίνου (218-222 μ.Χ.) και Αλέξανδρου Σεβήρου (222- 234 μ.Χ.). Εφόσον στην Κύπρο κατά τα χρόνια της αυτοκρατορίας στέλνονταν νέοι συγκλητικοί ως ανθύπατοι (proconsules), με βοηθούς τον ταμία (quaestor) και τον πρεσβευτή αντιστράτηγο (legatus pro praetore) ως σταθμό για καλύτερη θέση κι εφόσον για τα χρόνια 212- 217 μ.Χ. γνωρίζουμε τον ανθύπατο του νησιού, τον ...tensinus..., τον οποίο ο γέροντας Αβίτος στάλθηκε να «συμβουλεύσει» (βοηθήσει στη διακυβέρνηση), η αποστολή του στην Κύπρο πρέπει να ήταν πράξη υποβιβασμού, ίσως στη θέση του κβαίστωρος, για την οποία έχουμε πιθανό κενό στο σχετικό κατάλογο στις αρχές του 3ου αιώνα μ.Χ. ή ίσως του προκουράτωρος, αν η (υποθετική) χρονολόγηση του (iv) Fl. Glaucus... AD 180- 220 περιοριστεί σε στενότερα χρονικά πλαίσια, ή ίσως λογιστού (curator civitatis ), για τον οποίο φαίνεται να υπάρχει κενό στις αρχές του 3ου αιώνα μ.Χ., ή ληγάτου (legatus), για τον οποίο πάλι υπάρχει σχετικό κενό. Αν πράγματι ο Ι. Αβίτος στάλθηκε στην Κύπρο για υποβιβασμό, όπως φαίνεται πιθανό, τότε αυτό πρέπει να συσχετιστεί προς τις ενδοδυναστικές και άλλες συναφείς διαμάχες που άναψαν στο περιβάλλον του Καρακάλλα κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του στη Μεσοποταμία- Ευφράτη, Αρμενία, Μηδία, κ.α., εκστρατεία που εμιμείτο την πολιτική του Τραϊανού και του Μ. Αλεξάνδρου. Ως αποτέλεσμα των διαμαχών αυτών, ο Καρακάλλας δολοφονήθηκε από ομάδα δυσαρεστημένων αξιωματικών και τον διαδέχτηκε ο πραιτωριανός πρήφεκτος Μ. Opellius Macrinus, Μαυριτανός (216 μ.Χ.) και αυτόν, μετά την ήττα του από τους Πάρθους, ο Μάρκος Αυρήλιος Αντωνίνος - Ηλιογάβαλος ανεψιός της Ιουλίας Δόμνας, μητέρας του Καρακάλλα. Επομένως, η Κύπρος με την υποβιβαστική αποστολή του Αβίτου σ' αυτήν, φαίνεται να διαδραμάτισε κάποιο ρόλο στις ρωμαϊκές αυτοκρατορικές εξελίξεις. Ας σημειωθεί ότι ο ανθύπατος ...tensinus... (212- 217 μ.Χ.) ήταν προφανώς πιστός στον Καρακάλλα και στη μητέρα του Ιουλία Δόμνα, όπως προκύπτει από σειρά αφιερωτικών επιγραφών της περιόδου της ανθυπατείας του, από τη Σαλαμίνα και τους Χύτρους. Επομένως, ο ανθύπατος αυτός μπορούσε να έχει κάτω από τον έλεγχό του τον Ιούλιο Αβίτο κατά την παραμονή του στην Κύπρο.