Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Οικογένεια ευγενών που έζησε κι έδρασε στην Κύπρο κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας. Η οικογένεια εμφανίστηκε στην Ανατολή κατά τον 12ο αιώνα με δραστηριότητα στο φράγκικο βασίλειο των Ιεροσολύμων, αργότερα δε στην Κύπρο. Σε σχέση προς την Κύπρο, γνωστά μέλη της οικογένειας είναι:

1. Αμωρύ (ή Χαμερίν) Μπαμπέν: Το μικρό όνομά του δεν είναι απόλυτα σίγουρο. Ο Λεόντιος Μαχαιράς τον αναφέρει ως σίρ Ἐφερμούν Παπή, ο δε Στραμβάλδι γράφει 'ser Asserino Babin'. Ο ντε Μας Λατρί λέγει ότι θα πρέπει να ήταν Αμωρύ ή Χαμερίν.

Ήταν ευγενής στην υπηρεσία του βασιλιά της Κύπρου Ιανού (1398-1432). Πήρε μέρος στη μεγάλη μάχη της Χοιροκοιτίας* κατά των Μαμελούκων το 1426, όπου και σκοτώθηκε.

2. Γκυ (Γουίδος) Μπαμπέν: Αναφέρεται μόνο από τον Λεόντιο Μαχαιρά, ως πατέρας ενός από τους τρεις μνημονευόμενους με το όνομα Ιωάννης Μπαμπίν, που οι Γενουάτες συνέλαβαν ως ομήρους το 1374.

3. Ιωάννης Μπαμπέν: Έδρασε επί ημερών του βασιλιά της Κύπρου Ερρίκου Β' (1285-1324).   Όταν το 1306 ο βασιλιάς εκθρονίστηκε από τον αδελφό του Αμωρύ και παρέμεινε μακριά από τον θρόνο μέχρι το 1310, αρχικά του επετράπη να έχει τη συνήθη βασιλική συνοδεία ευγενών και ιπποτών. Ένας απ' αυτούς που παρέμειναν πιστοί στον Ερρίκο κι απετέλεσαν την αυλή του όταν εκθρονίστηκε, ήταν ο Ιωάννης Μπαμπίν (Λ. Μαχαιράς, Χρονικόν, παρ. 58).

4. Ιωάννης Μπαμπέν: Γνωστός ως Ιωάννης Μπαμπέν ο νεότερος (ο Λεόντιος Μαχαιράς τον αναφέρει ως σίρ Τζουάν Παπήν τόν παιδίον). Έδρασε επί ημερών του βασιλιά της Κύπρου Πέτρου Β' (1369-1382), οπότε συνέβη και η καταστροφική εισβολή των Γενουατών στο νησί (1373-74).   Όταν γίνονταν διαπραγματεύσεις με τους Γενουάτες (1373), ο Ιωάννης Μπαμπέν είχε σταλεί από τους Κυπρίους στα καράβια τους, ως όμηρος για την ασφάλεια των δικών τους απεσταλμένων. Δεν γνωρίζουμε τη δράση του κατά τον πόλεμο με τους Γενουάτες, όμως το 1375 τον βρίσκουμε αιχμάλωτό τους στην Αμμόχωστο.

Φαίνεται όμως ότι μπόρεσε να εξαγοράσει την ελευθερία του, αφού αργότερα, επί ημερών του βασιλιά Ιακώβου Α' (1382-1398), βρισκόταν στην υπηρεσία του. Όταν ο Ιάκωβος Α' άφησε τον γιο του Ιανό (βασιλιά της Κύπρου αργότερα) στη Γένουα ως όμηρο, έγινε διευθέτηση κι εστάλη ως δάσκαλός του, από την Κύπρο, ο Ιωάννης Μπαμπέν.  Ήταν ένας από τους Κυπρίους ευγενείς που υποστήριξαν την άνοδο στον θρόνο του Ιακώβου Α', μετά τον θάνατο του Πέτρου Β' το 1382. Ο Ιάκωβος τον αντάμειψε για τις υπηρεσίες του, δίνοντάς του ως φέουδο κι ένα χωριό, την Απαλαίστρα*, που βρισκόταν στη Μεσαορία, κοντά στα Γέναγρα.

5. Ιωάννης Μπαμπέν: Μέλος της οικογένειας που διετέλεσε αιχμάλωτος και όμηρος των Γενουατών το 1374. Ήταν μεταξύ εκείνων που οι Γενουάτες, μετά την εισβολή τους στην Κύπρο, μετέφεραν και φυλάκισαν στη Χίο.

6. Ιωάννης Μπαμπέν: Γιος του Ραϋμόνδου Μπαμπέν. Αιχμάλωτος των Γενουατών το 1374, φυλακίστηκε και αυτός στη Χίο.

7. Ιωάννης Μπαμπέν: Γιος του Γκυ Μπαμπέν. Φυλακίστηκε και αυτός από τους Γενουάτες στη Χίο το 1374.

8. Ιωάννης Μπαμπέν: Ίσως και τέταρτος με το ίδιο όνομα, αιχμάλωτος των Γενουατών κατά το 1374.Ήταν μεταξύ εκείνων που οι Γενουάτες μετέφεραν και φυλάκισαν στη Γένουα και μάλιστα μεταξύ της ομάδας που δοκίμασε, ανεπιτυχώς, να δραπετεύσει. Δεν είναι όμως γνωστό εάν πρόκειται για τέταρτο αιχμάλωτο ή για ένα από τους τρεις που είχαν σταλεί στη Χίο και πιθανώς, λίγο αργότερα, στη Γένουα.

9. Ραϋμόνδος Μπαμπέν: Έδρασε επί ημερών του βασιλιά της Κύπρου Πέτρου Α' (1359-1369), από τον οποίο πήρε το αξίωμα του «πουντουλλιέρη του ρηγάτου της Κύπρου», δηλαδή οικονόμου του βασιλείου. Ο Ραϋμόνδος Μπαμπέν ήταν ένας από τους τρεις ευγενείς που εστάλησαν στον πάπα στη Ρώμη το 1360 για να υποστηρίξουν το δικαίωμα του βασιλιά Πέτρου επί του θρόνου της Κύπρου (που είχε αμφισβητηθεί από άλλο συγγενή του, διεκδικητή του θρόνου).

Πήρε μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις του βασιλιά Πέτρου, στην επίθεση και κατάληψη της Αττάλειας το 1361, στην κατάληψη της Αλεξάνδρειας το 1365, στην επιχείρηση κατά της Κωρύκου κ.ά.

Το αξίωμα του οικονόμου του βασιλείου της Κύπρου διατήρησε ο Ραϋμόνδος Μπαμπέν και μετά τον θάνατο του Πέτρου Α' (1369) και την άνοδο στον θρόνο του γιου του Πέτρου Β'. Από τον δεύτερο χρησιμοποιήθηκε ως διαπραγματευτής με τους Γενουάτες που εισέβαλαν στην Κύπρο το 1373. Θεωρήθηκε δε ένας από τους υπαίτιους της απώλειας της Αμμοχώστου που με δόλο κατόρθωσαν να καταλάβουν οι Γενουάτες το 1373. Τον επόμενο χρόνο βρέθηκε αιχμάλωτος των Γενουατών και φυλακίστηκε στη Χίο.