Κύπριος επιστήμων και ακαδημαϊκός που σταδιοδρόμησε και διακρίθηκε στην Ελλάδα. Γεννήθηκε στον Καραβά το 1910. Σπούδασε μεταλλειολογία στη Γαλλία. Εργάστηκε από το 1934 στην Ελλάδα, όπου επετέλεσε πρωτοποριακή εργασία στον τομέα των μεταλλευτικών ερευνών, με προέκταση και στην Κύπρο.
Αρχικά εργάστηκε στην Ανώνυμη Εταιρεία Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων της Ελλάδας (1934-1936). Εργάστηκε στη συνέχεια στην Κύπρο (1936-1940) ως διευθυντής των μεταλλείων Καλαβασού, των οποίων και ανακάλυψε τα χαλκούχα κοιτάσματα. Αργότερα, στην Ελλάδα και πάλι, διετέλεσε διευθυντής των μεταλλείων Κασσάνδρας και Ερμιόνης, γενικός διευθυντής και σύμβουλος μεγάλων εταιρειών (Λαρύμνης, ΕΤΒΑ κ.α.). Επί χρόνια δίδαξε ως έκτακτος και από το 1962 ως τακτικός καθηγητής στην έδρα της Μεταλλουργίας του Μετσοβίου Πολυτεχνείου Αθηνών. Εξέδωσε διάφορα επιστημονικά συγγράμματα, μεταξύ των οποίων: Γενική Μεταλλουργία, Εξαγωγική Μεταλλουργία,Μεταλλουργία του Χαλκού, Μέθοδοι Εκμεταλλεύσεως των Μεταλλευτικών Κοιτασμάτων, Εξόρυξις των Πετρωμάτων,Μεταλλουργίαι Μολύβδου-Ψευδαργύρου-Καδμίου,Μεταλλουργίαι : αλουμινίου, μαγνησίου κ.ά. Δημοσίευσε επίσης μεγάλο αριθμό μελετών τόσο σε ελληνικά όσο και σε ξένα έντυπα.
Στη διεθνώς ανεγνωρισμένη εργασία του περιλαμβάνονται και εφευρέσεις πάνω σε μεταλλουργικές κατασκευές, καθώς και σε μεταλλουργικές μεθόδους.
Ο Λουκάς Μούσουλος ήταν μέλος διαφόρων διεθνών επιστημονικών ιδρυμάτων και εταιρειών. Βραβεύτηκε το 1960 από την Ακαδημία Αθηνών και το 1974 κέρδισε το Εμπειρίκειο βραβείο. Το 1967 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 1985 αναδείχθηκε σε πρόεδρό της. Μεταξύ άλλων τιμητικών διακρίσεων που του απενεμήθησαν, περιλαμβάνονται ο Χρυσός Σταυρός του Γεωργίου Α', ο Σταυρός Ταξιαρχών του Φοίνικος και το Παράσημο της Λεγεώνος της Τιμής.
Πέθανε στις 29 Οκτωβρίου 1993.