Μουσικός και ηθοποιός, από τους πρωτοπόρους του κυπριακού θεάτρου. Γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1917 και πέθανε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1985.
Στη Λεμεσό ανέπτυξε στα χρόνια πριν από τον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο και κατά τη διάρκειά του αξιόλογη καλλιτεχνική δραστηριότητα. Μεταξύ άλλων, παρουσίασε επιθεωρήσεις που άφησαν εποχή, όπως οι Λεμεσιανές Τρέλλες κ.α., που ο ίδιος έγραφε και σκηνοθετούσε. Επίσης πρωταγωνιστούσε ο ίδιος, ως ηθοποιός και χορευτής, αλλά και ως τραγουδιστής, στιχουργός, χορογράφος και πιανίστας. Στίχοι τραγουδιών του έγιναν τότε πασίγνωστοι, όπως:
Ποιά πόλη έχει τέτοια χάρη
σαν τη Λεμεσό μας με φεγγάρι...
Υπήρξε διοργανωτής χριστουγεννιάτικων και άλλων εορτών των εκπαιδευτηρίων της Λεμεσού. Συνεργάστηκε επίσης με τον όμιλο «Ορφέας», με τον Ε.Ο.Λ. (=Ερασιτεχνικός Όμιλος Λεμεσού) και με παράγοντες της πνευματικής ζωής της πόλης, όπως ο Ευέλθων Πιτσιλλίδης*, στο ανέβασμα σατιρικών μουσικών επιθεωρήσεων.
Το 1937 δημιούργησε δικό του ερασιτεχνικό θίασο «ανακαλύπτοντας» ταυτόχρονα κι ανεβάζοντας στη σκηνή διάφορα ταλέντα της πόλης. Στις επιθεωρήσεις του (όπως το Μπλακ ’ουτ, το Ταπ Ντανς, τις Μπόμπες, το Αεροπλάνο, τα Πέντε Χαμίνια) παρουσίαζε τα πολιτικά πάθη, τα σκάνδαλα, τους τύπους και την κοινωνική ζωή της Λεμεσού, που μετουσίωνε σε σάτιρα και χορό.
Έγραψε επίσης ρομάντζες που τις πρωτοτραγούδησε η Χλόη Κυπριανού (το «αηδόνι της Κύπρου» όπως την έλεγαν) και αργότερα η Σοφία Βέμπο.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, το 1947, ο Γιώργος (ή Γώγος όπως ήταν περισσότερο γνωστός) Μιχαηλίδης μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου σταδιοδρόμησε με επιτυχία στο Χόλιγουντ, συνεργαζόμενος μεταξύ άλλων και σε διάφορες κινηματογραφικές παραγωγές. Για την ευδόκιμη υπηρεσία του και τη μακρά προσφορά του, τιμήθηκε με ειδικό δίπλωμα από την πόλη του Λος ’ντζελες το 1984.