Αγωνιστής στην ελληνική επανάσταση του 1821, ένας από τους πιο σημαντικούς σε προσφορά υπηρεσιών, μεταξύ των πολλών Κυπρίων εθελοντών. Η δραστηριότητά του και η αγωνιστική του πορεία αποδεικνύονται από διάφορα πιστοποιητικά, σωζόμενα στα ελληνικά κρατικά αρχεία. Τα πιστοποιητικά, υπογραμμένα από γνωστούς οπλαρχηγούς του αγώνα, είχε υποβάλει ο ίδιος ο Αγγελής Μιχαήλ στο κράτος τον Απρίλιο του 1865, ζητώντας να του αναγνωρισθεί η αγωνιστική του δραστηριότητα και να του παραχωρηθεί σύνταξη, διότι όπως γράφει, σή΅ερον πάσχω πενέστατος καί ΅ή δυνά΅ενος νά περιθάλψω τήν οἰκογένειάν ΅ου ...
Στα πιστοποιητικά αναγράφεται ως Κύπριος και Κυπραίος, δεν γνωρίζουμε όμως από ποιο ακριβώς μέρος της Κύπρου καταγόταν. Ο ίδιος αναφέρει ότι ήταν αγράμματος. Πιθανό να βρισκόταν εκτός Κύπρου όταν άρχισε η επανάσταση, γιατί κατετάγη από την αρχή - αρχή, ως στρατιώτης στον υπό τον Υψηλάντη Ιερόν Λόχον. Μετά την καταστροφή του Ιερού Λόχου, ο Αγγελής Μιχαήλ ακολούθησε τον Υψηλάντη στην Πελοπόννησο όπου πήρε μέρος σε πλήθος μάχες, υπό τον ίδιο και άλλους αρχηγούς όπως ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, ο Μακρυγιάνvης, ο Κίτσος Τζαβέλας, ο Χατζηχρίστος, ο Φαβιέρος κ.α.
Πήρε μέρος σε μάχες και στην Πελοπόννησο, στη Στερεά Ελλάδα, στην Κρήτη και αλλού. Μεταξύ άλλων, αναφέρονται οι μάχες Ναυπλίου, Τριπολιτσάς, Κορίνθου, Κρομμυδίου, Καρύστου, Πειραιώς, Χίου, Χαϊδαρίου, Ναυπάκτου κ.α. Αρχικά ήταν απλός στρατιώτης, σύντομα όμως η γενναιότητά του συνέτεινε στο να προαχθεί σε ΅πoυλoυξή, διοικώντας μικρό σώμα 50 στρατιωτών. Το 1826 προβιβάσθηκε σε λοχία του πυροβολικού.
Στη μάχη στο Κρο΅΅ύδι, υπηρετώντας υπό τον Σταύρο Σαχίνη, συνελήφθη αιχμάλωτος των Τούρκων και υπέφερε για 9 ολόκληρους μήνες, μέχρι που κατόρθωσε ν απελευθερωθεί. Μεταξύ των ανδραγαθημάτων του, αναφέρεται η ιδιαίτερα επικίνδυνη όσο και κοπιαστική μεταφορά πυρίτιδας μέσα από τις γραμμές των Τούρκων, κατά τη μάχη της Ακροπόλεως των Αθηνών.
Μετά το τέλος του αγώνα, ο Αγγελής Μιχαήλ παρέμεινε στην απελευθερωμένη Ελλάδα όπου είχε νυμφευθεί και δημιουργήσει οικογένεια. Το 1865 (οπότε υπέβαλε τα πιστοποιητικά του για σκοπούς συντάξεως), ανέφερε ότι είχε δυο κόρες σε ηλικία γάμου, κι ότι ζούσε στην Αθήνα. Στο μεταξύ είχε παρα΅είνει στον ελληνικό στρατό, ΅ε το βαθμό του επιλοχία από το 1833. Το 1858 είχε προβιβασθεί σε ανθυπασπιστή και είχε αποστρατευθεί. Εάν υποθέσουμε ότι αποστρατεύθηκε σε ηλικία 60 ετών, τότε θα πρέπει να είχε γεννηθεί το 1798.
Φαίνεται ότι δεν επέστρεψε ξανά στην Κύπρο, κι ότι έζησε στην Αθήνα μέχρι το τέλος της ζωής του. Πέθανε μετά το 1865.