Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Κύπριος πλούσιος επιχειρηματίας και εθνικός ευεργέτης. Γεννήθηκε στο χωριό Λεμίθου της Μαραθάσας το 1848 και πέθανε το 1923. Σε νεαρή ηλικία μετανάστευσε στην Αίγυπτο, όπου ανθούσε τότε μεγάλη ελληνική παροικία, και με σκληρή εργασία κατόρθωσε ν’ αποκτήσει τεράστια περιουσία. Μεγάλο μέρος της περιουσίας του αυτής διένειμε σε αγαθοεργίες και ευεργεσίες τόσο στην Αίγυπτο όσο και στην Κύπρο και την Ελλάδα. Διετέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Αδελφότητος της Αιγύπτου, η δε ελληνική παροικία της χώρας αυτής τον θεωρεί ως ένα από τους έξι μεγαλύτερους ευεργέτες της. Ευεργέτησε ελληνικούς συλλόγους και σωματεία στο Κάιρο και στην Αλεξάνδρεια, επιχορήγησε κι επεξέτεινε νοσοκομεία, ενίσχυσε ορφανοτροφεία, ίδρυσε διάφορα κοινωφελή ιδρύματα, έκτισε εκκλησίες αλλά και τεμένη για τους Άραβες. Άφησε επίσης κληροδοτήματα σε όλες τις ελληνικές κοινότητες της Αιγύπτου με τα οποία βραβεύονταν οι καλύτεροι μαθητές («Μίτσειον Βραβείον»).

Διάφορες ευεργεσίες έκαμε και στην Ελλάδα, μεταξύ δε άλλων κατέλιπε στη διαθήκη του και το τεράστιο για την εποχή εκείνη ποσό των 10.000 λιρών προς ενίσχυση του ελληνικού στόλου (εφημ. Ἐλευθερία, 21 Ιουλίου 1923).

Διάφορα ποσά διέθεσε και στην Κύπρο κατά καιρούς, προς εκτέλεση διαφόρων κοινωφελών έργων στη Λάρνακα, Κερύνεια, Λεμεσό, Τρίκωμον, Λεμίθου κ.α., ιδίως δε για την προώθηση και ενίσχυση της ελληνικής παιδείας. Στη γενέτειρά του Λεμίθου διέθεσε, μόνο για την ανέγερση της γνωστής Εμπορικής Σχολής Μιτσή, το υπέρογκο για την εποχή ποσό των 16.000 λιρών. Η Σχολή άρχισε να οικοδομείται το 1910 και λειτούργησε από το 1912 ως αρρεναγωγείο, εξυπηρέτησε δε σημαντικά τόσο τη Λεμίθου όσο και ολόκληρη την περιοχή και τα γύρω χωριά, μέχρι το 1960 οπότε έγινε κρατική. Η σχολή λειτουργεί μέχρι σήμερα. Το 1937 η σύζυγος του Δημοσθένη Μιτσή (που ήταν Ιταλίδα) έστησε το άγαλμά του στη Σχολή, 13 χρόνια μετά τον θάνατο του ευεργέτη.

Για τις πολυπληθείς ευεργεσίες του και την προσφορά του υπέρ της ελληνικής παιδείας, η ελληνική κυβέρνηση τίμησε τον Δημοσθένη Μιτσή με τον Αργυρούν Σταυρόν των Ιπποτών του Τάγματος του Σωτήρος. Το παράσημο του απενεμήθη στις 25 Απριλίου 1913 από τον πρόξενο της Ελλάδος στο Κάιρο Σακτούρην. Ανταποδίδοντας την τιμή, ο Δημοσθένης Μιτσής το έπραξε με δωρεάν 2.000 λιρών για ενίσχυση των ελληνικών σχολείων του Καΐρου.