Μενόγεια- Menogeia. Χωριό της επαρχίας Λάρνακας, περί τα 18,5 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της πόλης της Λάρνακας.
Η Μενόγεια είναι κτισμένη σε μέσο υψόμετρο 140 μέτρων. Κοντά στα βόρεια σύνορα του χωριού το υψόμετρο φθάνει τα 416 μέτρα (κορφή Αετόμουττη), μειώνεται στα 200 μέτρα νοτιότερα στην τοποθεσία Καμίνι, και στα 100 μέτρα στα νότια του οικισμού. Το τοπίο δυτικά του χωριού είναι διαμελισμένο από το Αργάκι της Μαυρογής που πηγάζει βορειότερα από το δάσος Σταυροβουνιού.
Από γεωλογικής απόψεως, στο βόρειο τμήμα του χωριού κυριαρχούν οι λάβες του πυριγενούς συμπλέγματος του Τροόδους, ενώ νοτιότερα απαντώνται οι αποθέσεις του σχηματισμού Λευκάρων (κρητίδες, μάργες και κερατόλιθοι), οι αποθέσεις του σχηματισμού Πάχνας (εναλλασσόμενες στρώσεις κρητίδων, μαργών και ψαμμιτών), και οι πρόσφατες αλλουβιακές αποθέσεις της Ολόκαινης γεωλογικής περιόδου. Πάνω στα πετρώματα αυτά αναπτύχθηκαν φαιοχώματα, ασβεστούχα εδάφη και ξερορεντζίνες.
Η Μενόγεια δέχεται μια μέση ετήσια βροχόπτωση περί τα 415 χιλιοστόμετρα. Στην περιοχή της καλλιεργούνται τα σιτηρά (κριθάρι), τα νομευτικά φυτά, οι ελιές και ελάχιστα εσπεριδοειδή. Υπάρχουν επίσης αρκετές ακαλλιέργητες εκτάσεις όπου φυτρώνει ποικίλη φυσική βλάστηση, κυρίως πεύκα, σχινιές, θυμαριές, μαζιές και σπαλαθκιές. Μέρος του δάσους Σταυροβουνιού, στα βόρεια του οικισμού, εμπίπτει στα διοικητικά του όρια.
Σχετικά ανεπτυγμένη είναι η κτηνοτροφία του χωριού.
Από συγκοινωνιακής απόψεως, η Μενόγεια βρίσκεται δίπλα στον κύριο δρόμο Λεμεσού-Λάρνακας. Στα βορειοανατολικά συνδέεται με το χωριό Αγκλεισίδες (περί τα 2,5 χμ.) και στα νοτιοδυτικά με το χωριό Κοφίνου (περί τα 5,5 χμ.).
Η Μεννόγεια γνώρισε πληθυσμιακές αυξομειώσεις. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι πλήρεις απογραφές πληθυσμού έχουν ως ακολούθως:
Χρονολογία | Κάτοικοι |
---|---|
1881 | 99 |
1891 | 116 |
1901 | 147 |
1911 | 178 |
1921 | 144 |
1931 | 160 |
1946 | 202 |
1960 | 143 |
1973 | 207 |
1976 | 50 (όλοι Ελληνοκύπριοι) |
1982 | 112 |
1992 | 74 |
2001 | 50 |
2011 | 50 |
2021 | 40 |
Με τη μεταφορά, το 1975, των Τουρκοκυπρίων κατοίκων του χωριού στο κατεχόμενο από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής τμήμα της Κύπρου, κατοίκησαν την Μενόγεια Ελληνοκύπριοι πρόσφυγες. Στην περιοχή του χωριού δημιουργήθηκε μικρός προσφυγικός συνοικισμός αυτοστέγασης.
Ιστορικά στοιχεία
Δεν υπάρχει σαφής ετυμολογία για την προέλευση της ονομασίας του χωριού, που θα πρέπει να έχει παραφθαρεί κατά τις περιόδους της Φραγκοκρατίας και της Βενετοκρατίας, χωρίς να γνωρίζουμε σήμερα ποια ήταν η αρχική ελληνική. Έτσι, το χωριό γράφεται και ως Μεννόγια, χωρίς να είναι δυνατό να καθοριστεί με βεβαιότητα ο ορθός τύπος της γραφής του.
Το χωριό φαίνεται να ήταν παλαιότερο της περιόδου της Φραγκοκρατίας. Το σημαντικότερο μνημείο του είναι η σωζόμενη εκκλησία των Αγίων Κυρίλλου και Αθανασίου, με λίγες σωζόμενες τοιχογραφίες.
Το χωριό αποτελούσε φέουδο κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας, αλλά δεν γνωρίζουμε σε ποιους ανήκε. Σε παλαιούς χάρτες βρίσκεται σημειωμένο ως Menoia.
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια