Ιταλικής καταγωγής υποπρόξενος της Πρωσσίας στην Κύπρο κατά το 1821 οπότε συνέβησαν οι εκτεταμένες σφαγές των Ελλήνων από τους Τούρκους. Κατά την περίοδο των σφαγών ήταν ένας από τους ξένους διπλωμάτες που (σε αντίθεση με άλλους), όχι μόνο δεν βοήθησαν τους δυστυχισμένους Έλληνες που εκλιπαρούσαν τη μεσολάβησή τους για να σωθούν, αλλά πρόδιναν στις τουρκικές αρχές κι εκείνους που κατέφευγαν στα προξενεία. Οι πράξεις τους αυτές γίνονταν για σκοπούς πλουτισμού από τις περιουσίες των σφαγιαζομένων Ελλήνων.
Παρόμοια αισχρή ήταν και η συμπεριφορά του Γεωργίου Λαπιέρ, διερμηνέα του γαλλικού προξενείου. Μάλιστα από το 1824 και εξής, οι Λαπιέρ και Ματτέι συνεργάζονταν μαζί με τον εξωμότη Χουρσίτ αγά (Ανδρέα Σολωμονίδη), διαχειριζόμενοι το θεσπισθέν τότε μονοπώλιο των προϊόντων του νησιού (κυρίως του σιταριού). Επρόκειτο, στην ουσία, για ληστρική επιχείρηση που τους απέφερε τεράστια κέρδη αλλά και το μίσος των Κυπρίων που τους αναθεμάτιζαν δημόσια.