Γιατρός, συγγραφέας, από τους πρωτοπόρους της θεατρικής κίνησης στην Κύπρο με τις γνωστές παφίτικες επιθεωρήσεις που ανέβασε με τον αδελφό του Σωτηράκη Μαρκίδη. Γιος του Δημάρχου Πάφου Σολωμου Μαρκίδη. Γεννήθηκε στην πόλη της Πάφου το 1896 και πέθανε το 1968. Τελείωσε το Παγκύπριο Γυμνάσιο και σπούδασε ιατρική στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Παρισίων, εξάσκησε δε το επάγγελμά του ιδιωτικά στην Πάφο και τη Λεμεσό από το 1926 μέχρι το 1928, οπότε διορίστηκε κυβερνητικός γιατρός και υπηρέτησε στη Λεμεσό μέχρι το 1947. Κατά τον χρόνο αυτό διορίστηκε δημοτικός γιατρός στη Λάρνακα, όπου υπηρέτησε μέχρι τον θάνατό του. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Δημοσίων Υπαλλήλων κατά τα έτη 1937-38.
Επιθεωρήσεις
Έγραψε πολλές επιθεωρήσεις, με κυριότερες τις παφίτικες επιθεωρήσεις που από το 1918 απετέλεσαν σημαντικό καλλιτεχνικό γεγονός σε παγκύπρια κλίμακα, με πρωταγωνιστή τον αδελφό του Σωτηράκη Μαρκίδη, ο οποίος συνεργάστηκε επίσης στη συγγραφή των επιθεωρήσεων και ήταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής τους. Οι αδελφοί Μαρκίδη θεωρούνται οι εισηγητές της επιθεώρησης στην Κύπρο. Προς τιμή τους το θέατρο της Πάφου ονομάστηκε Μαρκίδειο Θέατρο.
Άλλες επιθεωρήσεις που έγραψε ο Κώστας Μαρκίδης ήσαν: Αλάνι (1922), Σερμπαντίνες εις Αθήνας (1922), Ζούρλια (1938), Κουνήματα (1954), Γυμνές Αλήθειες (1954), Εδώ Εόκα (1959), Κατάστασις Εκτάκτου Ανάγκης (1959), Αναποδιές (1962).
Έγραψε επίσης ποιήματα, ηθογραφίες και δράματα. Πολλά από τα έργα του ανεβάστηκαν τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα. Συνεργάστηκε με εφημερίδες και περιοδικά, και έγραψε διάφορες επιστημονικές μελέτες.
Εξέδωσε τα ακόλουθα έργα:
Πηγή:
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια