ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
Ό,τι τζ΄ι αν καμ’ ο άθρωπος τζ΄ει που ’ννά ρίξει κλήση
εν για την ευκολίαν του καλλύττερα να ζήσει.
Η τέγνη εν καλόν πράμαν, στην ζήσην βοηθά σε
τζ΄ι ούλος ο κόσμος σ’ αγαπά, ένας τεγνίτης νά ’σαι.
Όμως να κάμνει μιάν δουλειάν κανένας δίχα λάθη
πρέπει ο κάθε άθρωπος γράμματα για να μάθει.
Τα γράμματα αννοίουσιν τα μάτια του πλασμάτου
δείγνουν του στράταν σίγουρη τζ΄αι παρπατούν μετά του.
Εν φως μέσα στα σκοτεινά τζ΄αι φέγγουν νύκταν-μέρα
τζ΄όπκοιος μαθθάννει γράμματα έν παν εις τον αέρα.
Τζ΄αι πρώτα που τον δάσκαλον να ξέρει καλοσύνη
που τ’ άννοιξεν τα μάτια του ν’ αμπλέπει τζ΄αι να κρίνει.
Να σέβεται τον κόσμον του τζ΄αι να γεννά ο νους του
ναν’ του σπιτιού του στόλισμαν, καμάριν τους γονιούς του.
Κακότυχος πον’ έμαθεν γράμματα τα παιδκιά του
θωρεί τζ΄είνους που ’μάθασιν τζ΄αι κρούζει η καρκιά του.
Μα τζ΄είνοι που σπουδάσασιν παιδκιά στην κοινωνίαν,
σαν νά ’χουν μες στο σπίτιν τους σωστήν περιουσίαν.
Η μόρφωση στον άθρωπον εν’ μάλιν, πον’ πουλιέται
εν σπίτιν σιερόχτιστον, με λυώννει, με χαλιέται.
Καληώρα του που σπούδασεν τζ΄ι έχει μιαν τέτοιαν χάρη,
όμως γρειάζεται τζ΄ι ο νους για να τα κουμαντάρει.
Εμείς αν δεν εμάθαμεν τζ΄αι κρούζει η καρκιά μας,
ούλοι μας να πασκίζουμεν να μάθουν τα παιδκιά μας.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΠΠΟΥΡΑΣ