Μαππούρας Ανδρέας

Τα γράμματα

ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

 

Ό,τι τζ΄ι αν καμ’ ο άθρωπος τζ΄ει που ’ννά ρίξει κλήση

εν για την ευκολίαν του καλλύττερα να ζήσει.

Η τέγνη εν καλόν πράμαν, στην ζήσην βοηθά σε

τζ΄ι ούλος ο κόσμος σ’ αγαπά, ένας τεγνίτης νά ’σαι.

Όμως να κάμνει μιάν δουλειάν κανένας δίχα λάθη

πρέπει ο κάθε άθρωπος γράμματα για να μάθει.

Τα γράμματα αννοίουσιν τα μάτια του πλασμάτου

δείγνουν του στράταν σίγουρη τζ΄αι παρπατούν μετά του.

Εν φως μέσα στα σκοτεινά τζ΄αι φέγγουν νύκταν-μέρα

τζ΄όπκοιος μαθθάννει γράμματα έν παν εις τον αέρα.

Τζ΄αι πρώτα που τον δάσκαλον να ξέρει καλοσύνη

που τ’ άννοιξεν τα μάτια του ν’ αμπλέπει τζ΄αι να κρίνει.

Να σέβεται τον κόσμον του τζ΄αι να γεννά ο νους του

ναν’ του σπιτιού του στόλισμαν, καμάριν τους γονιούς του.

Κακότυχος πον’ έμαθεν γράμματα τα παιδκιά του

θωρεί τζ΄είνους που ’μάθασιν τζ΄αι κρούζει η καρκιά του.

Μα τζ΄είνοι που σπουδάσασιν παιδκιά στην κοινωνίαν,

σαν νά ’χουν μες στο σπίτιν τους σωστήν περιουσίαν.

Η μόρφωση στον άθρωπον εν’ μάλιν, πον’ πουλιέται

εν σπίτιν σιερόχτιστον, με λυώννει, με χαλιέται.

Καληώρα του που σπούδασεν τζ΄ι έχει μιαν τέτοιαν χάρη,

όμως γρειάζεται τζ΄ι ο νους για να τα κουμαντάρει.

Εμείς αν δεν εμάθαμεν τζ΄αι κρούζει η καρκιά μας,

ούλοι μας να πασκίζουμεν να μάθουν τα παιδκιά μας.

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΠΠΟΥΡΑΣ