Μανάτιις Πέτρος ντε Pietro de Manatiis
Λατίνος ιερωμένος που διετέλεσε επίσκοπος Λεμεσού κατά την τελευταία περίοδο της Φραγκοκρατίας. Συγκεκριμένα, διορίστηκε ως επίσκοπος Λεμεσού στα τέλη του 1456 ή στις αρχές του 1457. Στα τέλη του 1459 υπέβαλε παραίτηση που έγινε αποδεκτή στις 18 Ιανουαρίου 1460.
Η παραίτηση του επισκόπου Πέτρου ντε Μανάτιις υπεβλήθη σ' ένδειξη διαμαρτυρίας για την κατάσταση της πόλης της Λεμεσού τότε (ήταν σχεδόν ερειπωμένη εξαιτίας των σεισμών και άλλων συμφορών) και επειδή ο ρόλος της Λατινικής Εκκλησίας εκεί ήταν πολύ μειωμένος. Σ' ό,τι αφορούσε το δεύτερο, ο Πέτρος ντε Μανάτιις είχε δηλώσει ότι «ο Λατίνος επίσκοπος δεν έχει κανένα ρόλο στη θεραπεία των ψυχών, γιατί ο ρόλος αυτός ανήκει στον Έλληνα (Ορθόδοξο) επίσκοπο της περιοχής».
Η δήλωση αυτή του Λατίνου επισκόπου της Λεμεσού τότε, φανερώνει ότι στα τέλη της Φραγκοκρατίας η Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου δεν είχε μόνο κατορθώσει να επιβιώσει και να συνέλθει από τους διωγμούς, αλλά ν' ανακτήσει κιόλας, ως ένα μεγάλο βαθμό, την παλαιά της θέση και επιρροή.
Ήδη οι Ορθόδοξοι ιεράρχες της Κύπρου είχαν επανέλθει στις έδρες τους στις πόλεις, αν και ο Ορθόδοξος επίσκοπος της Λεμεσού την εποχή αυτή προτιμούσε να εδρεύει ακόμη στα Λεύκαρα επειδή η Λεμεσός ήταν ερειπωμένη, όπως γράφει ο Στέφανος Λουζινιανός. Για τον ίδιο λόγο, οι Λατίνοι επίσκοποι της Λεμεσού συνήθως διέμεναν, κατά την ίδια εποχή, στην πρωτεύουσα Λευκωσία.