Μακούτζ’ιν
Ξύλινο μικρό εργαλείο που χρησιμοποιείται από τις οικοκυρές όταν υφαίνουν στην βούφα. Λέγεται και σαΐττα (η), η κερκίς των αρχαίων.
Πρόκειται για τεμάχιο ξύλου με κενό στο μέσον, που καταλήγει σε μύτη στις δυο άκρες του. Σ' αυτό τοποθετείται από την υφάντρα το νήμα τυλιγμένο σε μικρό κομμάτι καλαμιού και η υφάντρα περνά το νήμα της ύφανσης στη βούφα, περνώντας το μακούτζ'ιν συνεχώς δεξιά και αριστερά. Συνήθως χρησιμοποιεί περισσότερα του ενός μακούτζ'ια, με διαφορετικού χρώματος νήμα στο καθένα, όταν υφαίνει πολύχρωμα υφάσματα.
Επειδή το μακούτζ'ιν πηγαινοέρχεται συνεχώς κατά την ύφανση, έτσι καλείται μεταφορικά και ο διακινούμενος συνεχώς άνθρωπος, ή το άτακτο παιδί. Επίσης, μακούτζ'ιν αποκαλείται μεταφορικά και ο πανούργος ή ραδιούργος άνθρωπος.