Μακάριος Μαχαιριώτης
Λόγιος κληρικός. Γεννήθηκε το 1885 στο χωριό Αγία Βαρβάρα της επαρχίας Λευκωσίας και πέθανε στη Λάρνακα το 1941. Το κοσμικό του όνομα ήταν Μωυσής Ιωάννου Ππάσιος. Σε πολύ νεαρή ηλικία εισήλθε ως δόκιμος στο μοναστήρι της Παναγίας του Μαχαιρά όπου χειροτονήθηκε αργότερα σε διάκονο, παίρνοντας το όνομα Μακάριος. Τον Σεπτέμβριο του 1907 (όντας διάκονος) ενεγράφη στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού (γυμνασιακό τμήμα) στα Ιεροσόλυμα. Φοίτησε στη Σχολή εκείνη, μέχρι τις αρχές του 1909 οπότε κι έκλεισε. Συνέχισε τότε την φοίτησή του στο Παγκύπριο Γυμνάσιο στη Λευκωσία, απ' όπου κι αποφοίτησε το 1911. Το 1913 πήγε στην Αθήνα όπου σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του εκεί Πανεπιστημίου. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, επέστρεψε στην Κύπρο το 1919.
Αρχικά εργάστηκε ως καθηγητής στο Παγκύπριον Ιεροδιδασκαλείον. Το 1921 προεχειρίσθη σε αρχιμανδρίτη και προσελήφθη στη μητρόπολη Κιτίου, ενώ εξακολούθησε να εργάζεται και ως καθηγητής μέχρι το 1932. Διετέλεσε επίσης πρόεδρος της «Εθνικής Νεολαίας Λάρνακος» μέχρι το 1931, πρόεδρος του Θρησκευτικού Συλλόγου «Απόστολος Παύλος», πρόεδρος φιλανθρωπικών οργανώσεων Λάρνακας και Λεμεσού και πρόεδρος επιτροπών των Κατηχητικών Σχολείων Λάρνακας και Λεμεσού.
Ο αρχιμανδρίτης Μακάριος Μαχαιριώτης διοίκησε τη μητρόπολη Κιτίου για μια δεκαετία, από το 1931 μέχρι τον θάνατό του το 1941. Τη διοίκηση της μητροπόλεως Κιτίου ανέλαβε τον Οκτώβριο του 1931, όταν εξορίστηκε από την αποικιακή κυβέρνηση του νησιού ο επίσκοπος Νικόδημος Μυλωνάς. Τον επίσκοπο Νικόδημο αναπλήρωσε από το 1931 μέχρι το 1937. Όταν ο Νικόδημος πέθανε στην εξορία στις 14 Σεπτεμβρίου 1937, την τοποτηρητεία της μητροπόλεως ανέλαβε ο μόνος επίσκοπος που είχε παραμείνει στην Κύπρο, ο Πάφου Λεόντιος, που ήταν και τοποτηρητής του αρχιεπισκοπικού θρόνου από το 1933. Ο δε Μακάριος Μαχαιριώτης ορίσθηκε ως αντιπρόσωπος του τοποτηρητή Λεοντίου στον θρόνο Κιτίου.
Ο αρχιμανδρίτης Μακάριος Μαχαιριώτης δημοσίευσε άρθρα και μελέτες του στο περιοδικό Ἀπόστολος Βαρνάβας και σε άλλα έντυπα. Εξέδωσε δε τα ακόλουθα βιβλία:
1. Α '. Ἡ μέλλουσα νά συγκληθῇ Οἰκουμενική τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν Σύνοδος καί αἱ Ἐκκλησιαστικαί Μεταρρυθμίσεις. Β'. Τό Πανορθόδοξον Συνέδριον (Λάρνακα, 1923, ανατύπωση δυο εργασιών του από τον Ἀπόστολον Βαρνάβαν).
2. Ἐθνικαί Σελίδες, ἢτοι Λόγοι, Διαλέξεις, Προσφωνήσεις καί Ἄρθρα (τόμος Α', Λάρνακα, 1930).
3. Περίληψις τῆς Δογματικῆς τοῦ καθηγητού τῆς Θεολογίας κ. Χρήστου Ἀνδρούτσου (Λάρνακα, 1930).
4. Ἔργα καί Ἡμέραι τῆς Τρίτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου (Λάρνακα, 1931, ανάτυπο από τον Ἀπόστολον Βαρνάβαν).
5. Ἐπιμνημόσυνος εἰς τόν Κιτίου Νικόδημον (Λάρνακα, 1937).
6. Εἰκονογραφήματα (Λευκωσία, 1940).