Λοΐζου Ιακώβου Αντώνιος
Κύπριος αγωνιστής στην ελληνική επανάσταση και τους Βαλκανικούς. Γεννήθηκε το 1808 και πήγε στην επαναστατημένη Ελλάδα ως εθελοντής το 1828, σε ηλικία 20 χρόνων. Καταγόταν από εύπορη οικογένεια της Λάρνακας (γεννήθηκε στην ενορία Χρυσοπολίτισσας της Λάρνακας) και ο πατέρας του ασχολείτο με το εμπόριο.
Στην Ελλάδα ο Αντώνιος Ιακώβου Λοΐζου υπηρέτησε υπό τον Φαβιέρο και πήρε μέρος στη μάχη της Ακροπόλεως των Αθηνών όπου και πληγώθηκε στο χέρι. Στις 13 Ιουλίου 1831 πολιτογραφήθηκε Έλληνας υπήκοος κι ενεγράφη στα μητρώα της Σύρου. Τον ίδιο χρόνο επέστρεψε στην Κύπρο κι εγκαταστάθηκε στη Λάρνακα όπου ήταν γνωστός με τον χαρακτηρισμό «Πλούσιος».
Απέκτησε 4 παιδιά: την Γλυκερία, τον Σώζο, τον Κώστα και την Μαρίτσα. Ένα από τα παιδιά του, ο Σώζων Αντωνίου, πολέμησε ως εθελοντής στην Κρήτη κατά τη διάρκεια της Κρητικής επανάστασης του 1866. Εγγονός του (γιος του Σώζου Αντωνίου) ήταν ο δήμαρχος Λεμεσού Χριστόδουλος Σώζος που πήρε μέρος ως εθελοντής στους Βαλκανικούς πολέμους και σκοτώθηκε στο Μπιζάνι στις 6 Δεκεμβρίου 1912. Στον ναό της Χρυσοπολίτισσας στη Λάρνακα υπάρχει επιγραφή σχετική με επιδιόρθωσή του με τη φροντίδα του Αντωνίου Ιακώβου Λοΐζου.