Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Μουσικοσυνθέτης κυπριακής καταγωγής  αποτελεί μια από τις σημαντικότερες καλλιτεχνικές παρουσίες στο χώρο της νεότερης ελληνικής μουσικής. Πατέρας του ήταν ο Ανδρέας Λοΐζου, από τους Αγίους Βαβατσινιάς της Επαρχίας Λάρνακας. Μητέρα του  η Δέσποινα Μανάκη από τη Ρόδο.  Μαζί απέκτησαν μια κόρη τη Μυρσίνη.

Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια στις 22 Οκτωβρίου 1937.  Πέθανε στις 17 Σεπτεμβρίου 1982.

Τέλειωσε το Γυμνάσιο Αλεξανδρείας και το 1955 πήγε με την οικογένειά του στην Αθήνα με στόχο να παρακολουθήσει ανώτερες σπουδές. Γράφτηκε στην Ανωτάτη Εμπορική, αλλά η αγάπη του για τη μουσική δεν τον άφησε να ολοκληρώσει τις σπουδές του.

Το 1962 έκαμε την εμφάνισή του ως επαγγελματίας συνθέτης, ηχογραφώντας το Τραγούδι του δρόμου, που ήταν η πρώτη και ίσως μεγαλύτερη επιτυχία του. Τον ίδιο χρόνοέγινε ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος στο Σύλλογο Φίλων Ελληνικής Μουσικής (Σ.Φ.Ε.Μ.) που δημιουργήθηκε με στόχο τη στήριξη του έργου του Μίκη Θεοδωράκη αλλά και την προβολή νέων δημιουργών. Ανέλαβε τη διεύθυνση της χορωδίας του Σ.Φ.Ε.Μ. και με αυτή συμμετέσχε το καλοκαίρι στις παραστάσεις της μουσικής επιθεώρησης του Μίκη Θεοδωράκη "Όμορφη Πόλη" που ανέβηκε με μεγάλη επιτυχία στο θέατρο Πάρκ.

Ακολούθησαν πολλά τραγούδια του Μάνου Λοΐζου που έγιναν μεγάλες επιτυχίες όπως: Δελφίνι δελφινάκι, Ακκορντεόν, Τζαμάικα, Δέκα παλληκάρια. Κουτσή κιθάρα. Αχ χελιδόνι μου, Παποράκι του Μπουρνόβα, Πρώτη Μαΐου, Ήλιε μου σε παρακαλώ, Τίποτα δεν πάει χαμένο κ.ά. Δυο δίσκοι του έγιναν χρυσοί και δυο πλατινένιοι. Κυριότεροι από τους δίσκους του είναι: Ο σταθμός, Θαλασσογραφίες, Νάχαμε τι νάχαμε, Καλημέρα ήλιε, Τα τραγούδια του δρόμου, Τα νέγρικα τραγούδια, Τα τραγούδια μας, Για μια μέρα ζωής, Τα τραγούδια της Χαρούλας.

Έγραψε τραγούδια σε ποικίλες τεχνοτροπίες (ελαφρολαϊκό, λαϊκό, μπαλάντα, «νέο κύμα» κ.α.), σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, Κωστούλας Μητροπούλου, Γιάννη Νεγρεπόντη, Δημήτρη Χριστοδούλου, αλλά και σε δικούς του στίχους. Πολλά τραγούδια του τα ερμήνευσε ο ίδιος. Τραγούδια του ερμήνευσαν πολλοί δημοφιλείς καλλιτέχνες: Ο Γιώργος Νταλάρας, η Χάρις Αλεξίου, ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Γιάννης Πουλόπουλος, η Μαρία Φαραντούρη, ο Γιάννης Καλατζής κ.α.

Έγραψε επίσης μουσική για ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες, καθώς και για θεατρικά έργα. Ανάμεσα στις ταινίες αυτές είναι η «Ευδοκία», σε σκηνοθεσία Αλέξη Δαμιανού. Το «Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας» που έγραψε για τις ανάγκες της συγκεκριμένης ταινίας θεωρείται ως ένα από τα ωραιότερα, ίσως το ωραιότερο, ζεϊμπέκικο όλων των εποχών.

Συλλήψεις 

Στην περίοδο της επτάχρονης δικτατορίας (1967-1974) ο Μάνος Λοΐζος συνελήφθη αρκετές φορές και ανακρίθηκε από τις στρατιωτικές αρχές. Το τραγούδι του Ακορντεόν που κυκλοφόρησε το 1974 ήταν ένα δριμύ κατηγορώ κατά της Χούντας. Πέθανε στις 17 Σεπτεμβρίου 1982 σε νοσοκομείο της Μόσχας, ύστερα από αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια. Η σορός του μεταφέρθηκε στην Αθήνα, όπου και ετάφη.

Μετά τον θάνατό του εξεδόθησαν σε δίσκο τραγούδια που έγραψε σε στίχους του Τούρκου ποιητή Ναζίμ Χικμέτ, τα οποία μετέφρασε ο Γιάννης Ρίτσος.

Η Βουλή 

Τον Ιούνιο του 2012 στα πλαίσια εκδήλωσης-συναυλίας που πραγματοποίησε η Βουλή των Αντιπροσώπων για τον μεγάλο δημιουργό κυπριακής καταγωγής Μάνο Λοΐζο, τριάντα χρόνια μετά τον θάνατό του, στις 29 Ιουνίου 2012 εκδόθηκε σε 2000 αντίτυπα αφιέρωμα προς τιμή του. 
Περιλαμβάνει αποσπάσματα από συνεντεύξεις του, από βιογραφίες που εκδόθηκαν μετά τον θάνατό του, καθώς και αναλυτικά την εργογραφία του. Η έκδοση διανθίζεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τη ζωή και το έργο του. Η έκδοση έχει ήδη εξαντληθεί. Διατίθεται μόνο για ανάγνωση στη Βιβλιοθήκη της Βουλής.