«Λυρικόν»
Θεατρικό συγκρότημα της εποχής του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Ιδρύθηκε στη Λευκωσία από τους Νίκο Παντελίδη, Φιλή Καραβιώτη, Αχιλλέα Λυμπουρίδη, Κώστα Μόντη και άλλους. Το συγκρότημα στεγάστηκε σε γκαράζ της οδού Αριστοτέλους που εγκαινιάστηκε τον Δεκέμβριο του 1942 με την επιθεώρηση Σού ’πα – Μού ’πες που γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία. Την ίδια επιτυχία γνώρισαν και οι επόμενες επιθεωρήσεις που παρουσίασε το «Λυρικόν», με τίτλους Όλα Χύμα και Βάρκα Γιαλό.
Σύντομα όμως το συγκρότημα διαλύθηκε (1943) εξαιτίας παρεξηγήσεων, οπότε οι Παντελίδης, Καραβιώτης και άλλοι ηθοποιοί ίδρυσαν το «Νέον Λυρικόν» που κρατήθηκε στη ζωή για 5 χρόνια, μέχρι το 1948. Το «Νέον Λυρικόν» άρχισε με ελληνικές οπερέτες που επίσης γνώρισαν μεγάλη επιτυχία — όπως οι Απάχηδες των Αθηνών και η Μποέμικη Αγάπη. Αργότερα, με σκηνοθέτη τον Ελλαδίτη Κωστή Μιχαηλίδη την περίοδο 1947-48, παρουσίασε και θεατρικά έργα του σύγχρονου ελληνικού δραματολογίου, μεταξύ των οποίων την Αγνή του Α. Τερζάκη, την Βαβυλωνία του Βυζάντιου, τον Ρήγα Βελεστινλή του Β. Ρώτα.